RĘKAWICZKA

Zawsze noszę twoją rękawiczkę. Jest czarna, i całkiem gładka. Ma długie palce. Kiedy nie ma cię ze mną nakładam ją na rękę. I wtedy jest zupełnie tak, jakbym była w twoim wnętrzu. Czuję zapach twojego ciała. Oddycham twoimi ustami. Zapraszam na kawę piękne kobiety, a potem długo kocham je w twoim łóżku. Kiedy liżą moje palce, widzę błogość na twojej twarzy. Czasem zostawiają ślady szminki na rękawiczce. Zdejmuję ją wtedy powoli. A potem wycieram resztki ich kobiecości z obrzydzeniem. Czasem im płacę. Wyciągam pieniądze twoją rękawiczką, a one z uwielbieniem całują móją rękę. I wtedy odchodzą zakochane w mojej twarzy. Na zawsze nieświadome twojej nieobecności.
Kiedy do mnie wracasz, zrywasz rękawiczkę i na długie godziny zamykasz się w łazience. Patrzę wtedy na ciebie ze środka Twojej dłoni. Widzę twóją twarz. Wąchasz perfumy innych kobiet. A potem odwracasz rękawiczkę i całujesz jej wnętrze. Czasem uśmiechasz się lubieżnie, rzucasz ją na ziemię i zaczynasz deptać. Czasem chcesz zetrzeć ślady szminki pod kranem. Widzę wtedy twoje zdarte do krwi palce. Zlew wypełnia się różową wodą. A ty na kolanach, z ustami w środku pijesz ją i płaczesz. Nienawidzę twoich łez. Zamykam oczy. Wtedy ze mną jesteś. Całujesz mnie delikatnie i namiętnie. A potem szarpiesz moje ciało, liżesz moje palce.
Trzaskasz drzwiami. Po cichu wychodzisz z łazienki. Po co? I tak nie mogę spać. Boję się ciemności. Podchodzisz do mojego łóżka. Klękasz i całujesz poduszkę. Głaszczesz ją. Twoje łzy i twoja ślina są wszędzie. Nie mogę oddychać. Czuję perfumy obcych kobiet na twojej ręce. Dotykasz mojego czoła, półotwarte usta wkładasz w moje oczy. A potem powoli zaczynam ssać Twoją rękawiczkę. Patrzysz na mnie, kiedy wbijam palce w twoje plecy. Śmiejesz się, kiedy błagam o miłość. I już za chwilę zaczynasz krzyczeć, przeraźliwie i głośno.