OPOWIADANIE

Szybko, jakkolwiek by się nie działo. Żeby tylko zdążyć zapisać myśli.
Pewnie i tak uciekną.
***
Może to ostatni raz. Jestem - prawie gościem - w swoim "niebie do wynajęcia"... Może, i ostatni raz chcę czuć Twoje ciało - tutaj.
Chcę kochać się z Tobą na bordowej wykładzinie, przy blasku świec i muzyce świerszczy, i psów za oknem.
Cały dzień odwlekałam pakowanie pudeł, składanie siebie w kupę, do kupy. Czekałam na wieczór. Po to, żeby kolejny raz kochać się z Tobą - nie kochając się z Tobą TUTAJ.
Tyle razy wymyśliłam i się nie zdarzyło... Piłyśmy tu wino - nago przytulone do siebie, upajając się aromatem czerwieni i swoich ciał... Nigdy wtedy nie było Cię tu ze mną, zawsze jednak miałaś swój kieliszek...
Ostatnim razem tak bardzo prosiłam, żebyś była... Kupiłam butelkę wina - stoi jeszcze w barku, którego już za chwilę nie będzie...
Dzisiejszej nocy - znów - wypijemy ją razem... Ja będę z namaszczeniem wkładać siebie do kolejnych pudełek - powoli i uroczyście. Ty - ze swoim specyficznym uśmiechem będziesz patrzeć na mnie z Twojego ulubionego kąta pokoju...
Znów będziemy ze sobą rozmawiać wierszami i ciszą.
Nie. Dzisiaj nie kochałabyś się tutaj ze mną. Za dużo pająków...
Pozwoliłam im tutaj zostać - nie wiem, dlaczego. Pozwoliłam zapuścić się temu miejscu - jakby przeczuwając. Sama też sie zapuściłam. Moje myśli oplotły pajęczyny... Zapakuję siebie i one zostaną. Zupełnie inaczej wyobrażałam sobie OCZYSZCZENIE...
Mysz, która zdechła, leży w drugim kącie pokoju. Wszystkie kawałki dotejporowej mnie zostaną poukładane i pieczołowicie zabezpieczone. Wszystkie śmieci i pajęczyny doczekają naturalnego końca. A jeśli już o końcach mowa - kolejny koniec świata odbył się wczoraj. Żyjemy. Nawet jeżeli to iluzja, to obudowana na tyle prawdopodobnością, że realna.

SYMBOL. To mój symbol niemożności Ciebie!

W ściany wbiły się słowa, które Ci mówiłam, wiersze, które Ci pisałam i tęsknota... ciągła, niespełniona tęsknota za Tobą!
Na początku było mi smutno, że odejdzie to wszystko... razem z moim pragnieniem kochania się z Tobą na bordowej wykładzinie...
Powoli dostrzegam jednak, że może jest to dobre - odejdzie przede wszystkim NIESPEŁNIENIE, odejdzie przeszłość... Mój strach, Moje niezdecydowanie, Moje obawy...
Przecież dlatego nie jesteśmy razem, przecież dlatego ciągle TyLKO za Tobą tęsknię, zamiast PO PROSTU być z Tobą szczęśliwa...
Zapalę świece i wypiję wino za nas dwie... i będę się z Tobą kochać - gdzie indziej... Tylko tak, jak z Tobą mogłabym i chciałabym się kochać. I wiem, że tak będzie - kiedyś. Po prostu to wiem!

*** kiedyś ciągle w domyśle***