7 WRZEŚNIA 2006 ROKU

Wieczór jak inne, na szczęcie weselszy, odkąd poznałam nową współlokatorkę, pijemy piwko, grzebię coś przy czarnych damach i kabelkach, telefon; „Jesteśmy w Galerii”. Nie chce mi się, mimo że tak blisko mieszkam. Odpowiadam: „Wpadajcie wy – gram trochę, a w Galerii nudy z pewnością”. I wpadają – niby na chwilkę, około 5 kobietek, w tym jedna taka, którą zauważam, ale oczywiście, najpierw muszę dokończyć wpinać kabelki, więc zamiast zająć się towarzystwem pokazuję, jak gram na gramofonach.
W końcu rezygnuje i zaczynam patrzeć na koleżaneczki, ale na żadną nie patrzę tak jak na Tą. Piękna, smukła, silna z wyglądu wydaje się, że ma mocny charakter.
Wieczór kończy się tak - odprowadzam miłe koleżanki, odwozimy samochodem „przewodniczki grupy” jej eks- i kolegę geja, wracając, pytam czy dalej jedzie. Kate odpowiada, że tak, pytam czy chce zostać i jeszcze pogadać, wyjmuje swoje rzeczy z samochodu i idziemy dalej rozmawiać… huragan uczuć, chemia działa od właściwie pierwszego kontaktu wzrokowego. Kate zostaje… została do dnia dzisiejszego. Jesteśmy szczęśliwe, jak nigdy dotąd.
Dziękuję Ci, że Cię mam, że mnie kochasz, masz cierpliwość, że wiele rozumiesz, że już tak wiele mnie nauczyłaś. Kocham Cię bardziej niż myślisz, nawet, gdy czasem masz inne zdanie. Szanuje Cię bardzo, chcę wiedzieć o Tobie wszystko, chce wiedzieć, jeśli jest Ci źle z jakiegoś powodu.
Kocham Cię całą, za to, że jesteś, jaka jesteś i kim jesteś!!!
Życzę nam, żebyśmy dalej były dla siebie powietrzem, do końca życia. Cudownie, że mnie akceptujesz, jaką jestem.
Uwielbiam Cię, jesteś moim szczęściem, wszystkim na tym Świecie.