ROZKOSZ BYCIA

madlein
Umierałam już tysiące razy
Z bólu
Z tęsknoty
Z miłości
Łzami obmywałam rany
By słoność nie umknęła z pamięci
Dotyk nieistniejącego ciała a duszy
Bolało z uśmiechem na twarzy
Przywiązana na własne "ale"
Do słupa cierpień
Rozkosz bycia
Bo mieć to przeszłość

I Ty, który wciąż jesteś
Wielkie Nic, wielkie Wszystko
Jesteś
Nigdy nie umarłam
Data publikacji w portalu: 2007-02-05
« poprzedni wiersz następny wiersz »

Witaj, Zaloguj się

WIERSZE MADLEIN

Artykuły zoologiczne na Ceneo

KONTAKT

Wyślij swój tekst! - napisz do Namaste
podpisz swoja pracę nickiem lub imieniem
(jeśli chcesz: nazwiskiem), jeśli chcesz napisz swój e-mail, podamy go w podpisie.

NASZA TWÓRCZOŚĆ

Jest jak delikatny kwiat. Każda jej forma zawiera ślady głębokich wzruszeń i emocji, przenosi pamięć o czasie minionym, chroni od zapomnienia chwile.

Tutaj jest miejsce dla Ciebie. Jeśli pisałaś, piszesz lub pisać zamierzasz, nie chowaj efektów swojego natchnienia do szuflady, podziel się nimi.

Tu nikt nie ocenia, nie krytykuje. Możesz przysyłać teksty podpisane imieniem bądź pseudonimem, o dowolnej tematyce i formie. Może to dobre miejsce na debiut i nie tylko.

Zdecyduj się.
To właśnie od Ciebie będzie zależał kształt tej strony. Zapraszam do jej współtworzenia.

Namaste

© KOBIETY KOBIETOM 2001-2024