AniaMac - blog - Grudzień 2016
Artykuły w działach:
AniaMac I co z Tobą mała tak Ci się oczy zapaliły
Co z Tobą mała, że masz w uśmiechu tyle siły
I znów byś chciała na koniec świata za nią iść
W sekundzie jednej zaraz dziś
Przekreślić wczoraj chwilą żyć
No co ci się stało mała...
Co z Tobą mała, że masz w uśmiechu tyle siły
I znów byś chciała na koniec świata za nią iść
W sekundzie jednej zaraz dziś
Przekreślić wczoraj chwilą żyć
No co ci się stało mała...
KOMENTARZE (4)
jezusmarta lubię to! ;)
2016-12-27 23:59
tueminha lubię to! ;)
2016-12-28 00:29
Lania lubię to! ;)
2017-01-01 09:04
polna_bestia lubię to! ;)
2017-01-01 09:24
AniaMac Chciałabym w tym nowym 2017 roku,
Być zdrową i pozostać wierną swoim uczuciom.
Tylko tyle albo aż tyle.
Być zdrową i pozostać wierną swoim uczuciom.
Tylko tyle albo aż tyle.
KOMENTARZE (3)
polna_bestia lubię to! ;)
2016-12-27 16:50
Lania lubię to! ;)
2017-01-01 09:05
Lania Tylko tylern Nie,,,rn Aż tyle rn Życzę Cirn By wszystkie chwilern Które przyjdą rn Zamyślone ...rn Będą teżrn Zadowolone...rn Ślicznie piszesz Noworocznie Pozdrawiam Szczery Uśmiech Zostawiam.....
2017-01-01 09:07
AniaMac Nie wiem czy macie podobnie, siadacie do wigilijnej kolacji, jest godzina 17.00.
Obiecywaliście sobie, nie przeżerać się, przecież to tylko trochę bardziej niezwykła kolacja.
Ale! Patrzycie na karpia. I on na Was patrzy... albo chciałby patrzeć, ale nie może.
Więc chwytacie kilka kęsów, potem pierogi w śliskiej szacie z cebulki ponętnie się kołyszą,
więc też, nadziewacie na widelec i do paszczy, jeden, drugi, trzeci... tracicie rachubę.
Zrobiliście tylko swoją sałatkę, bo te wigilijne Wam szkodzą, więc szkoda by było nie spróbować...
Już łyżką zaznaczacie doliny w kolorowej misce, na Waszym talerzu piętrzą się ości,
spychacie je na bok i podczas przeżuwania Wasz wzrok przesuwa się na rybę po grecku...
Nie wiecie co to dokładnie za ryba, ale jeszcze nikt nie ruszył, chcecie być pierwsi, więc nie
zastanawiając się długo już nurkujecie w wilgotnej marchewce i wyławiacie kilka kawałków,
Smakuje całkiem wybornie, ale zaczynacie już być syci, jednak to jeszcze słaby sygnał więc...
Połykacie prawdziwki w occie w całości, są małe więc! Na pewno nie przejecie się. Ale!
Jest jeszcze ciasto... keks i coś z toffi... 12 potraw to 12 potraw a Wy zjedliście dopiero 5.
Statystyka nie kłamie. Liczby mówią same za siebie. Nakładacie sobie po jednym kawałku ciasta,
mimo, że wcale nie jesteście jego zwolennikami. Nagle przypominacie sobie, że potraw było 6!
Bo przecież wypiliście talerz barszczu z 7 potężnie wyglądającymi uszkami. Robicie sobie drinka,
Wasz brzuch wygląda... właściwie nie wygląda, nie możecie oddychać, mówić. Więc piszecie.
Obiecywaliście sobie, nie przeżerać się, przecież to tylko trochę bardziej niezwykła kolacja.
Ale! Patrzycie na karpia. I on na Was patrzy... albo chciałby patrzeć, ale nie może.
Więc chwytacie kilka kęsów, potem pierogi w śliskiej szacie z cebulki ponętnie się kołyszą,
więc też, nadziewacie na widelec i do paszczy, jeden, drugi, trzeci... tracicie rachubę.
Zrobiliście tylko swoją sałatkę, bo te wigilijne Wam szkodzą, więc szkoda by było nie spróbować...
Już łyżką zaznaczacie doliny w kolorowej misce, na Waszym talerzu piętrzą się ości,
spychacie je na bok i podczas przeżuwania Wasz wzrok przesuwa się na rybę po grecku...
Nie wiecie co to dokładnie za ryba, ale jeszcze nikt nie ruszył, chcecie być pierwsi, więc nie
zastanawiając się długo już nurkujecie w wilgotnej marchewce i wyławiacie kilka kawałków,
Smakuje całkiem wybornie, ale zaczynacie już być syci, jednak to jeszcze słaby sygnał więc...
Połykacie prawdziwki w occie w całości, są małe więc! Na pewno nie przejecie się. Ale!
Jest jeszcze ciasto... keks i coś z toffi... 12 potraw to 12 potraw a Wy zjedliście dopiero 5.
Statystyka nie kłamie. Liczby mówią same za siebie. Nakładacie sobie po jednym kawałku ciasta,
mimo, że wcale nie jesteście jego zwolennikami. Nagle przypominacie sobie, że potraw było 6!
Bo przecież wypiliście talerz barszczu z 7 potężnie wyglądającymi uszkami. Robicie sobie drinka,
Wasz brzuch wygląda... właściwie nie wygląda, nie możecie oddychać, mówić. Więc piszecie.
KOMENTARZE (12)
Altena_Q lubię to! ;)
2016-12-24 22:05
xGabekx lubię to! ;)
2016-12-25 00:21
jezusmarta -'Jedz dużo, świąteczne jedzenie dolicza się w zdrowie, nie w tłuszcz.' Tak mi powiedział, kuzyn lekarz. Wiec ' jedzcie i bierzcie z tego wszyscy' w końcu taką wieczerzę mamy tylko raz w roku.
2016-12-25 17:21
AniaMac Świąteczne jedzenie, jak woli się wydawać pieniądze na książki, przybory do rysowania, koncerty...potrafi być porażająco kuszące w swoim ogromie i bliskości.
2016-12-25 21:20
jezusmarta Tak. Pachniesz ołówkami?
2016-12-25 22:50
AniaMac Pachnę tchórzostwem.
2016-12-25 23:12
jezusmarta To znaczy?
2016-12-25 23:19
AniaMac To znaczy, że muszę popracować.
2016-12-25 23:36
jezusmarta Brzmi stanowczo, brzmi dobrze, jak plan.
2016-12-25 23:45
AniaMac Referencje niech czyny nie słowa wystawią nam.
2016-12-26 11:21
polna_bestia lubię to! ;)
2016-12-27 17:50
Kiza1978 lubię to! ;)
2017-01-05 06:00
AniaMac Miękki fotel, delikatnie ciepło pulsujące światła choinki,
Ciche kolędy z płyty, która kosztowała Cię nie całe dwa złote.
I ten upragniony spokój, dom w Twoim sercu, duszy, ciele
Chcesz by ta chwila trwała wiecznie, chcesz się podzielić.
Ciche kolędy z płyty, która kosztowała Cię nie całe dwa złote.
I ten upragniony spokój, dom w Twoim sercu, duszy, ciele
Chcesz by ta chwila trwała wiecznie, chcesz się podzielić.
KOMENTARZE (2)
polna_bestia lubię to! ;)
2016-12-27 17:50
madziaa9522 lubię to! ;)
2017-01-06 22:57
AniaMac Tak bardzo ukochałaś swoją osobę, że nie dostrzegasz
zakochanych, wpatrzonych w Ciebie dwoje oczu.
zakochanych, wpatrzonych w Ciebie dwoje oczu.
KOMENTARZE (5)
polna_bestia lubię to! ;)
2016-12-27 17:50
polna_bestia To chyba zbyt częste i smutne, że te oczy w które chętnie się wpatrujemy, nie dostrzegają nas.
2016-12-27 17:51
AniaMac Dzieje się tak, bo ukochaliśmy świat marzeń, wzniosłych myśli.
2016-12-27 18:07
madziaa9522 lubię to! ;)
2017-01-06 22:57
Kiza1978 lubię to! ;)
2017-01-14 13:58
AniaMac Dusza wierci się w za ciasnej powłoce ciała,
Żywa energia strumieniami wylewa się z każdego zakamarka,
Organizm przeciążony, gubi kilogramy, blednie, dyszy,
Nic nie trwa wiecznie, za wszystko trzeba będzie zapłacić,
Gubisz orientację kończyn, tracisz siebie, szukasz środka
Zmącony umysł, rozpadasz się, przerażony brakiem odpowiedzi,
Logika poniewiera Twoje szare komórki po czaszce, ale!
Huragan kiedyś się uspokaja, po burzy jest tęcza, więc!
Masz nadzieję na wyzdrowienie z szaleńczego obłędu.
Żywa energia strumieniami wylewa się z każdego zakamarka,
Organizm przeciążony, gubi kilogramy, blednie, dyszy,
Nic nie trwa wiecznie, za wszystko trzeba będzie zapłacić,
Gubisz orientację kończyn, tracisz siebie, szukasz środka
Zmącony umysł, rozpadasz się, przerażony brakiem odpowiedzi,
Logika poniewiera Twoje szare komórki po czaszce, ale!
Huragan kiedyś się uspokaja, po burzy jest tęcza, więc!
Masz nadzieję na wyzdrowienie z szaleńczego obłędu.
KOMENTARZE (4)
jezusmarta Każdy musi najpierw trochę poumierać, rnżeby znaleźć szczęście w samym sobie.
2016-12-23 14:36
AniaMac Tu akurat chodzi o niepokój, niezdrową niewyczerpywalną energię płynąca korytami moich żył i tętnic, uderzającą do głowy, nie pozwalającą odpocząć.
2016-12-25 21:34
jezusmarta potrzeba Ci spokojnego oddechu.
2016-12-25 23:18
AniaMac Potrzeba mi odpowiedzi.
2016-12-25 23:38
AniaMac I pomimo, że brakowało mi sił, moje ciało zlewał zimny pot,
A przed moimi oczami mroczki urządziły sobie taniec,
Potworne zimno z dusznym gorącem toczyły o mnie bitwę,
Oblicze moje pokryła chorobliwa bladość, niemoc ogarnęła członki,
Przybyłam zapisać Twój obraz w pamięci, zarejestrować ton Twojego głosu,
Napełnić swoje wnętrze ciepłem Twojej bliskości,
Chciałam się przytulić, ale było za dużo ludzi, za dużo oczu,
Ciało moje mogłoby przylgnąć do Twojego i nie wiem kto
byłby w stanie mnie z Tobą, bo przecież nie Nas, rozdzielić,
Nie złożyłam Ci życzeń, stchórzyłam, uciekłam
W obawie, że ciało odmówi mi posłuszeństwa.
Przepraszam, innym razem. Może za rok?
A przed moimi oczami mroczki urządziły sobie taniec,
Potworne zimno z dusznym gorącem toczyły o mnie bitwę,
Oblicze moje pokryła chorobliwa bladość, niemoc ogarnęła członki,
Przybyłam zapisać Twój obraz w pamięci, zarejestrować ton Twojego głosu,
Napełnić swoje wnętrze ciepłem Twojej bliskości,
Chciałam się przytulić, ale było za dużo ludzi, za dużo oczu,
Ciało moje mogłoby przylgnąć do Twojego i nie wiem kto
byłby w stanie mnie z Tobą, bo przecież nie Nas, rozdzielić,
Nie złożyłam Ci życzeń, stchórzyłam, uciekłam
W obawie, że ciało odmówi mi posłuszeństwa.
Przepraszam, innym razem. Może za rok?
AniaMac Wiem co myślisz, choć z Twoich ust nie padają żadne słowa.
Albo przynajmniej wydaje mi się, że wiem. Pewność zrodzona z obawy.
Bo przecież nic tak szybko się nie kończy. Przejścia nigdy nie są tak płynne.
Było mi zimno, a Ty okryłaś mnie szatami czułych słów. Słów, które nie są moje.
Ani już nawet Twoje. Mimo to trzymam je z całych sił, aż bieleją mi kostki.
To więzienie jest kruche, kiedyś nie starczy mi sił. Będę naga.
A Ciebie nie będzie.I nie powinnam mieć Ci tego za złe.
Bo sama wciąż rzucam kostką, gdy przychodzi moja kolej.
Wszystko ma swój koniec, choćby i nie miało swojego początku.
Albo przynajmniej wydaje mi się, że wiem. Pewność zrodzona z obawy.
Bo przecież nic tak szybko się nie kończy. Przejścia nigdy nie są tak płynne.
Było mi zimno, a Ty okryłaś mnie szatami czułych słów. Słów, które nie są moje.
Ani już nawet Twoje. Mimo to trzymam je z całych sił, aż bieleją mi kostki.
To więzienie jest kruche, kiedyś nie starczy mi sił. Będę naga.
A Ciebie nie będzie.I nie powinnam mieć Ci tego za złe.
Bo sama wciąż rzucam kostką, gdy przychodzi moja kolej.
Wszystko ma swój koniec, choćby i nie miało swojego początku.
KOMENTARZE (3)
jezusmarta lubię to! ;)
2016-12-22 01:38
beway a co jeśli są?
2016-12-25 03:35
AniaMac Nie są, przeznaczone Innej, tak kruche w swojej tymczasowości, tak bliskie i tak odległe, wyciskają łzy z oczu, bo już się nie powtórzą i nigdy już nie będą bardziej szczere.
2016-12-25 21:25
AniaMac Miłości nie należy się bać, zamykać w ciemnej piwnicy zagłuszonych myśli,
w skrzyni niespełnionych marzeń, zamkniętej na kluczyk skrytych pragnień.
Miłość jest piękna, to kruchy dar, który jesteśmy zdecydowani nie szanować.
Jeśli pozwolimy jej trwać, to i ona pozwoli nam normalnie funkcjonować.
Bez skażonego masochizmem cierpienia. Bez widmowych sztyletów.
Bez potoków łez. Bez niemocy. Bez braku myśli. Bez chęci do życia.
Miłość należy traktować z czułą ostrożnością. Wyzbyć się dystansu.
Przestać myśleć o niej jak o problemie.
Miłość to skrzydła, które uniosą nas daleko i wysoko.
Jeśli tylko pozwolimy naszym stopom oderwać się od podłoża.
w skrzyni niespełnionych marzeń, zamkniętej na kluczyk skrytych pragnień.
Miłość jest piękna, to kruchy dar, który jesteśmy zdecydowani nie szanować.
Jeśli pozwolimy jej trwać, to i ona pozwoli nam normalnie funkcjonować.
Bez skażonego masochizmem cierpienia. Bez widmowych sztyletów.
Bez potoków łez. Bez niemocy. Bez braku myśli. Bez chęci do życia.
Miłość należy traktować z czułą ostrożnością. Wyzbyć się dystansu.
Przestać myśleć o niej jak o problemie.
Miłość to skrzydła, które uniosą nas daleko i wysoko.
Jeśli tylko pozwolimy naszym stopom oderwać się od podłoża.
KOMENTARZE (7)
Minia1969 lubię to! ;)
2016-12-13 20:07
Ala44 lubię to! ;)
2016-12-14 17:35
Ala44 Napisałaś to tak ślicznie ...rn Pozdrawiam Cię
2016-12-14 17:37
tueminha lubię to! ;)
2016-12-16 11:13
Ala44 lubię to! ;)
2016-12-17 19:16
polna_bestia lubię to! ;)
2016-12-20 16:37
Kiza1978 lubię to! ;)
2017-01-05 06:01
AniaMac Dzisiaj przyszło do mnie oświecenie... choć jeśli mam być precyzyjna
to wczoraj pukało ale spałam, otworzyłam po północy, niespodziewany gość
Nie zdążyłam otworzyć ust, wiedza spłynęła na mnie, słowa stały się niepotrzebne
Skinęłam głową, herbaty nawet nie zrobiłam, mam wyrzuty. Odeszło. Wiedza pozostała.
to wczoraj pukało ale spałam, otworzyłam po północy, niespodziewany gość
Nie zdążyłam otworzyć ust, wiedza spłynęła na mnie, słowa stały się niepotrzebne
Skinęłam głową, herbaty nawet nie zrobiłam, mam wyrzuty. Odeszło. Wiedza pozostała.
AniaMac Byłam na koncercie Taco Hemingway, taki przystojniak, jak ktoś jest koneserem męskiej powierzchowności, który rapuje. Powiem, że jego teledyski na youtube do mnie trafiały. Zauroczona wybrałam się na koncert... Moja dziewczyna słuchała rapu. Myślę, może i mi dane będzie wznieść się na wyższy poziom niż akceptacja takiej muzyki. Ale! Nie podobało mi się. Pomijam, że nie chodziło o wyginające się nastki w skąpych ciuchach, które co rusz mnie potrącały i wylewały mi piwo na brodę, krzyczały jak opętane podnieceniem widoku tego chłopaka. Ani nie przeszkadzał mi fakt, że sala była niska, duszna, nic nie widziałam, ludzie stali za blisko, nie uświadczyłam kameralności... Wokalista jak dla mnie łapał zadyszkę, nie pokazał nic, nie przekazał mi żadnej energii. Jego występ był dla mnie mierny. Rozczarowałam się. Bardzo. Pokiwałam się trochę, popatrzyłam na zgrabne tyłki panienek przede mną i wyszłam wcześniej. To tyle z mojej fascynacji rapsami. Zbyt ciężka muzyka jak dla mnie do klubu. Muszę mieć odpowiedni nastrój. Przepraszam, że znowu ale kocham Błażeja Króla. Mimo, że jego muzyka na youtube jest mierna... zaś na kameralnej scenie, chłopaczyna daje radę. Podziwiam i uwielbiam.
KOMENTARZE (2)
madziaa9522 lubię to! ;)
2017-01-06 22:59
madziaa9522 lubię to! ;)
2017-01-06 22:59
AniaMac Wczoraj miałam przebłysk innego świata, nasze zmysły nas zawodzą,
Nasze ciała są jedynie skorupą, nasze dusze są wolne,
Ziemski świat to obrus na którym jemy posiłek z życia,
Zauważcie jak wiele na nim plam, należy go wymienić,
Wstańcie od stołu, zerwijcie obrus, co kryje się pod nim?
Prawda istnienia? Filozofia życia?
Czemu już przestaliśmy zadawać sobie pytania?
Kiedy to się stało?
Kiedy przyjęliśmy za pewnik nielogiczną rzeczywistość?
Nasze ciała są jedynie skorupą, nasze dusze są wolne,
Ziemski świat to obrus na którym jemy posiłek z życia,
Zauważcie jak wiele na nim plam, należy go wymienić,
Wstańcie od stołu, zerwijcie obrus, co kryje się pod nim?
Prawda istnienia? Filozofia życia?
Czemu już przestaliśmy zadawać sobie pytania?
Kiedy to się stało?
Kiedy przyjęliśmy za pewnik nielogiczną rzeczywistość?
KOMENTARZE (1)
Altena_Q lubię to! ;)
2016-12-10 19:18
AniaMac Trochę dzisiaj posprzątałam. O!
Urodziłam się, trochę zimno na tym świecie ale!
Kocham, kocham życie.
Urodziłam się, trochę zimno na tym świecie ale!
Kocham, kocham życie.
Witaj, Zaloguj się
AniaMac w portalu
Archiwum BLOGA
2022Styczeń (1)2021Październik (1)2020Grudzień (12)Listopad (6)Październik (6)Wrzesień (15)Sierpień (10)Lipiec (20)Czerwiec (28)Maj (29)Kwiecień (15)Marzec (1)Luty (2)Styczeń (14)2019Listopad (1)Wrzesień (1)Sierpień (3)Lipiec (1)Czerwiec (1)Maj (3)Kwiecień (3)Marzec (1)Styczeń (3)2018Grudzień (3)Listopad (2)Październik (6)Wrzesień (4)Sierpień (11)Lipiec (15)Czerwiec (9)Maj (18)Kwiecień (27)Marzec (39)Luty (22)Styczeń (47)2017Grudzień (111)Listopad (34)Wrzesień (6)Sierpień (3)Lipiec (1)Czerwiec (11)Maj (19)Kwiecień (15)Marzec (24)Luty (16)Styczeń (23)2016Grudzień (14)Listopad (10)Październik (9)Wrzesień (5)Sierpień (2)Lipiec (6)Czerwiec (13)Maj (5)Kwiecień (5)Marzec (26)Luty (25)
