Mistic00 - blog

Mistic00 "Zanim Ci kiedyś przeminę
i pyłem osiądę na trawie,
może czymś wielkim zasłynę
lub Cię przynajmniej rozbawię
Jeszcze czas
Zabierz nas...
Hen do gwiazd...
Zanim ucichnie muzyka
I w tren się nicości owinę,
Nie pozwól chwilom umykać
I utrwal nas jak w bursztynie
Póki czas
ocal nas
Pośród gwiazd
Co złe niech w niepamięć leci
Wygładź kanty i krzywizny
Wymaż z wspomnień, co nas szpeci
I zostawia w sercu blizny
Mija czas,
lecz blask gwiazd,
wciąż jest w nas
Nie urońmy ani chwili!
Skąd wiesz ile nam zostało?
Choćbyśmy i sto lat żyli
Siebie będzie nam wciąż mało
Wstrzymaj czas,
by blask gwiazd
nie zgasł w nas!"

Mistic00 "Ostatecznie wierzę, że przede wszystkim nie trzeba nic robić, aby być kochanym.
Spędzamy życie próbując wyglądać ładniej, piękniej, mądrzej...
Ale zdałam sobie sprawę z dwóch rzeczy.
Ci, którzy nas kochają, widzą nas sercem i nadają nam cechy wykraczające poza te, które naprawdę posiadamy.
A Ci, którzy nie chcą nas kochać, nigdy nie będą zadowoleni z naszych wysiłków.
Naprawdę.
Myślę, że ważne jest, aby zostawić nasze niedoskonałości w spokoju. Są one cenne, aby zrozumieć tych, którzy widzą nas sercem."

Frida Kahlo

Mistic00 Jesieni nadchodzi czas...czas refleksji, myśli rozbieganych nad...No właśnie...nad czym i o czym...czas, by zagasić żar wypalonego drzewa, czas zagasić ognisko i wyruszyć w drogę...

"(...) mój mechanizm snu uległ rozbiciu. Bezsenność albo kiepski sen stały się chroniczne. Gdy śpię cztery albo pięć godzin, nie jest jeszcze tak źle. Często wyciągany jestem jakby jakąś spiralą z głębokiego snu.
Jest to nieprzeparta siła, zastanawiam się, gdzie się kryje. Czy to nieokreślone poczucie winy albo niezaspokojona potrzeba kontrolowania rzeczywistości? Nie wiem, właściwie jest to obojętne. Byle jakoś przetrwać noc za pomocą książek, muzyki, herbatników i wody mineralnej. Najcięższa jest godzina wilków między trzecią i piątą. Wtedy przychodzą demony: zmartwienia, obrzydzenie, strach, przesyt, wściekłość. Nie opłaca się ich tłumić, gdyż wtedy stają się jeszcze gorsze. Gdy oczy znużą się czytaniem, pozostaje muzyka. Zamykam oczy i słucham z pełną koncentracją, dopuszczając demony do siebie. Chodźcie teraz, znam was, znam wasze zachowanie, używajcie sobie, dopóki się nie zmęczycie, nie stawiam oporu. Demony szaleją coraz bardziej, po chwili wypada dno i stają się tylko śmieszne, znikają, a ja zasypiam na jakąś godzinę".

Ingmar Bergman "Laterna magica"

Mistic00 Będziemy się leczyli na jesień, na październik, listopad i grudzień,
Na wieczory i noce śród nagłych Zalęknionych, surowych przebudzeń. Będziemy przysięgali na ptaki i zasiane wiatrami byliny,
Że na przyszłą wiosnę na pewno odkwitniemy i powrócimy...

Kazimierz Wierzyński

Mistic00 "Za dużo pamiętam (...).
Nie powinno się tyle pamiętać. Człowiek nie beczka. Nie wszystko się w nim zmieści. A najgorsze, kiedy zacznie się przelewać."

Wiesław Myśliwski

Mistic00 Gdy spokój dzień przekrzyczał, nadeszła noc...piękna, ciepła, gwieździsta noc...ona zawsze ukołysze mnie, lecz do snu nie...przynosi ukojenie z melodią świerszczy w tle. Mogę dotknąć mego nieba...cisza, relaks, odpuszczenie emocji złych...
Nocy ma, dziękuję za tę intymność, która otwiera mi oczy na prawdę, prawdę, którą mogę powiedzieć sobie i przed sobą.
Nocy ma...ukołysz mnie kolejny raz...bądź muzyką, która pozwala na zapomnienie, muzyką, która idealnie współgra z pięknymi przeżyciami, dotykając najgłębszych zakamarków duszy...muzyką, która myśli zbędne zagłuszy...

Mistic00 Lilia

Rozchyliłem stulone płatki i pokazałem jej wstydliwe wnętrze kwiatu.
- Niech pan przestanie.
Jeszcze nie wiedząc, lecz już przeczuwając widocznie, zaśmiałem się nagle i nagle urwałem...
- Bo?...
Podniecające i sekretne były jej oczy,
zmrużone niezdecydowaną odpowiedzią...
Wtedy rozwarłem szeroko na cztery strony świata białe ciało lilii i wilgotnymi wargami upieściłem wnętrze...
A gdy podniosłem oczy - ona stała w pąsach,
z rozfalowaną piersią i błyszczącymi źrenicami.
I uśmiechnąwszy się nikle (pewno z warg moich, ufarbowanych żółtym pyłkiem) - jakimś specyficznie wzruszonym i drżącym głosem powiedziała:
- Pan jest wy-ra-fi-no-wa-nie nieprzyzwoity!...

Julian Tuwim

Mistic00 Wszyscy marzymy, lecz nie tak samo. Ci, co śnią nocą w najgłębszych zakamarkach umysłu-łudzą się, by odkryć próżność swych snów.
Ci natomiast, co za dnia marzą, to ludzie niebezpieczni, ponieważ mogą-oczy mając otwarte-wprowadzić swoje marzenia w czyn.
T.E. Lawrence

Mistic00 w twoich doskonałych palcach
jestem tylko drżeniem
śpiewem liści
pod dotykiem twoich ciepłych ust

zapach drażni - mówi: istniejesz
zapach drażni - roztrąca noc
w twoich doskonałych palcach
jestem światłem

zielonymi księżycami płonę
nad umarłym ociemniałym dniem
nagle wiesz - że mam usta czerwone

- słonym smakiem nadpływa krew -
H. Poświatowska

Mistic00 Wycisz się. Zrelaksuj. Odpuść.
Sobie. Złym ludziom i krzywym historiom.
Odpocznij. Odetchnij. Przemyśl.
Niedobre drogi, złe decyzje, puste słowa.
Doceń. Pochwal. Pokochaj.
Siebie. I jeszcze raz siebie.
Wykąp się. W czułości. W promieniach sierpniowego słońca.
Złap oddech. Dobre słowo. Czyjąś dłoń.
Żyj chwilą.
Z dala od brzydkich serc i koślawych spojrzeń.
Bądź sobą.
Wybierz przestrzeń i czyste powietrze. Jeszcze.
Znajdź szczęście.
W odgłosie świerszczy i szumie drzew.
Bądź bardziej, na przekór, wbrew.

- Elżbieta Bancerz

Mistic00 Erotyk bez sensu

To jest erotyk bezcielesny,
jego dotykiem jest sen,
tylko pod powiekami otwiera się ciało,
tylko w ramionach snu
zamyka się spełnienie.
To jest erotyk bez pocałunku,
jego ustami jest język,
tylko ten wiersz muska jej usta,
tylko w jego szepcie
zakwita czerwień jej warg.
To jest erotyk bez dłoni,
jego ręce zostały odcięte,
były niepotrzebne i popełniały
grzech natręctwa. Teraz leżą
jak najdalej od niej.
To jest erotyk bez sensu,
ponieważ miłość pozbawiona dłoni
jest powieką bez oka, wykrwawioną
wargą krzyku, szeptem zmierzającym
w milczenie.

Leszek Żuliński

Mistic00 Pokazałam samej sobie, że potrafię iść własną drogą... I wiem, że nigdy nie będę walczyła na niej ze swoimi zasadami, swoimi wartościami, swoją prawdą, swoimi wspomnieniami...bo ta walka i tak się nie uda...
Nie da się od tego uciec, a najtrudniej jest uciec od swoich uczuć i emocji… Od prawdziwej siebie, od tego co mnie tworzy…

Zobaczyłam samą siebie w swoich oczach...
Wiem jaka jestem i wiem ile jestem warta...
Znam swoje ideały i swoje wartości...
I nie pozwolę sobie tego nikomu ani niczemu odebrać ani zniszczyć... Nigdy...

Bo to jest moja wolność...to jestem ja...
...a świadomość tego - to taka moja mała victoria...

~ Beata Kuś

Mistic00 "Czyżby nie przewidywała, że istnieje takie zabrnięcie w samotność, że powrót jest już niemożliwy?"

Stanisław Stanuch "Portret z pamięci"

Mistic00 Poniedziałkowy pracy czas...dzień jak każdy inny niby gdyby nie...No właśnie, gdyby nie to, że znów kolejny raz zatrzymałam się na chwilę by wysłuchać pacjenta. Pacjenta, który od wielu lat zmaga się z depresją. Po kilku zdaniach zauważył, że wiem o czym mówi, że słucham.
W mojej pracy zdarza się, że rozmawiam z pacjentami o śmierci, o depresji z pacjentem, z facetem, rzadko. Rzadko zdarza się, że ktoś tak świadomie, z ogromną wiedzą, mówi o swej chorobie, chorobie, która w ponad 90% prowadzi do śmierci.
Powiedział, że gdyby nie lęk przed śmiercią, zapewne już dawno by go nie było. Bo jedyne wyjście dla niego to samobójstwo.
Dlaczego o tym piszę?
Chwila rozmowy, uwagi, zrozumienia, słuchania...tylko tyle i aż tyle by wyraz twarzy, oczu tego mężczyzny zamienił się w nadzieję. Tyle potrzebują osoby, które zmagają się z depresją. Oni nie szukają litości, oni chcą, pragną tylko by ktoś ich wysłuchał, zrozumiał, poświęcił odrobinę czasu.
Rozmowa...rozmawiajmy...od siebie, dla siebie, dla innych...jedną najbardziej bezcenną rzeczą w życiu jest to, by ktoś miał dla nas czas...czasami wystarczy poświęcić kilkanaście minut...tylko i aż...

Mistic00 NIE KOCHAJ PÓŁMIŁOŚCIĄ

Nie kochaj półmiłością
Nie gość półprzyjaciół
Nie oddawaj się dziełom na pół uzdolnionych
Nie żyj półżyciem
I nie umieraj półśmiercią
Chcesz milczeć, milcz
Chcesz mówić, mów, aż skończysz
Nie uciszaj się po to, żeby coś powiedzieć
I nie mów po to, by milczeć
Jeśli się zgadzasz, wyraź to dosadnie
Nie ukrywaj tego
Jeśli odmawiasz, odmów jasno,
dwuznaczna odmowa to nic więcej niż słaba zgoda
Nie zgadzaj się na półśrodki
Nie wierz półprawdom
Nie snuj półnadziei
I nie śnij półsnów
Pół napoju nie zgasi twojego pragnienia
Pół posiłku nie zaspokoi głodu
Jeśli przejdziesz pół drogi, donikąd nie dotrzesz
Pół pomysłu niczym nie zaowocuje
Twoja druga połówka to nie ten, kogo kochasz
To ty kiedy indziej, choć w tym samym miejscu
To ty, kiedy cię nie ma
Półżycie to życie, którego nie przeżyłeś
Słowo, którego nie wypowiedziałeś
Uśmiech, który odłożyłeś na potem
Miłość, której nie miałeś
Przyjaźń, której nie znałeś
To dążyć, lecz się nie zjawiać
Pracować i nie pracować
Uczestniczyć, będąc nieobecnym
To przez to dla najbliższych stajesz się kimś obcym,
a oni obcymi dla ciebie
Połowa to tylko chwila, gdy zrobić czegoś nie możesz,
ale ty możesz to zrobić, nie jesteś półistotą
Jesteś całością, istniejesz, by żyć całym życiem,
a nie połową życia.

Khalil Gibran "Nie kochaj półmiłością"

Mistic00 "Obca duszo z pajęczyn utkana!
Nie mów do mnie, nie motaj nicości,
Nie rozdmuchuj kurzu. Odejdź, przebacz.
Jestem raną. A na taką ranę
Nie pajęczyn z chleba, nie litości,
Ale słońca z rodzinnego nieba."

Mistic00 Powinnam dzisiaj świętować ponieważ spełniłam swe marzenie...Ale nie potrafię ponieważ w moim życiu nie ma już tych, z którymi tę radość chciałabym podzielić..

Z pocałunkiem pożegnania
Kiedy nadszedł czas rozstania
Dziś już wyznać się nie wzbraniam
Miałaś rację
Życie moje było snem
Cóż, nadzieja uszła w cień
A czy nocą, czyli w dzień
Czy na jawie, czy w marzeniu
Jednak utonęła w cieniu
Stoję zaciskając w dłoni
Złoty piasek, fala goni
Przez palce moje, ach
Przesypuje piach
A ja we łzach, ja tonę we łzach

Mistic00 "Miłość to nie jest zauroczenie, ani motyle w brzuchu, ani fascynacja, ani wzajemne zapatrzenie. To wszystko to nie jest miłość. To substytuty. Miłość zaczyna się wtedy kiedy to wszystko dojrzewa, zmienia się, dorasta. Miłość nas otula, emocje stają się mocniejsze, przychodzi poczucie bezpieczeństwa. Miłość to nie patrzenie na drugą osobę przez różowe okulary, wręcz przeciwnie. Prawdziwa miłość to spojrzenie na drugą osobę przez lupę, przeskanowanie Jej na wylot, z rentgenowską dokładnością. Miłość to dostrzegania dobrych cech, ale i i tych złych, miłość, prawdziwa miłość pokazuje słabości, odkrywa wszystkie karty i to nie po to, żeby nas zniechęcić, ona pokazuje to wszystko by wspólnie stawać się dla siebie coraz lepszymi. To wspólna praca, tak praca. Cierpliwa, sumienna prowadzi do niekończącego się szczęścia."

Mistic00 Czy dalej jestem Twoim przyjacielem?
Czy mogę Tobie ufać?
Czy mogę dalej na Tobie polegać?
Powiedz mi.

Jeżeli jestem Twoim przyjacielem tylko dlatego, że Ci na czymś zależy, to proszę odejdź.

Jeżeli jestem dla Ciebie tylko opcją bycia przyjacielem, to nie wybieraj mnie więcej. Uszanuj moje życie. Nie mam już czasu na puste przyjaźnie.

Jeżeli mam być Twoim przyjacielem, to tylko z wyboru. Bez tego co mam i bez tego co mogę dla Ciebie zrobić. Bez próby zmiany mnie na kogoś innego.

Ze zrozumienia, że na tym świecie mam tylko serce.

Maciej Wiszniewski

Mistic00 "Chyba już można iść spać
Dziś pewnie nic się nie zdarzy
Chyba już można się położyć
Marzeń na jutro trzeba namarzyć

Tamtą kartkę z wczorajszej nocy
Trzeba zmiąć i położyć w koszu
I od nowa na nowej kartce
Pisać nowy, niemiłosny list do losu

Albo donos napisać na życie
Bo należy mu się swoją drogą
I podpisać zgryźliwie "życzliwy"
Tylko gdzie to wysłać, do kogo

Takie łóżko, a taka dobra rzecz
To był świetny pomysł z tym łóżkiem
Jak ktoś chce sobie życie poprawić
To wystarczy poprawić poduszkę"

Andrzej Poniedzielski "Chyba już można iść spać"

Mistic00 Żyjemy w czasach, w których tym, którzy mówią prawdę stara się zamknąć usta...
Za wszelką cenę...
Tych, którzy są szczerzy, należy zniszczyć, zdeptać, bo stają sie niewygodni...
Prawda ma milczeć, a kłamstwo krzyczeć...
Szczerość ma się wstydzić, a fałsz obrastać w dumę, pychę i ego...
Ten, kto ma bogactwo może wszystko...
Nie ograniczają go żadne zasady, przepisy...
Ubogiemu niekiedy nawet trudno dochodzić sprawiedliwości, bo system jest tak skonstruowany, że im mniej posiadasz, tym mniej masz opcji podjęcia jakichkolwiek kroków...
Żyjemy w czasach, w których o Twojej wartości decyduje ilość lajków, serduszek pod zdjęciami, które niekiedy de facto powinny zostać ocenzurowane...
I pod własne sumienie pozostawiam tą formę dowartościowania siebie osobom, które są matkami, córkami, ojcami, synami, ba niekiedy nawet babciami, dziadkami...
Wystawianie swojego ciała, swojej intymności staje się formą kreowania siebie, odwagi, sławy, a skromność i moralność powodem do dworowania, nazywania Ciebie nudziarzem...
Tylko dlatego, że swoją intymność zachowujesz dla tej jednej osoby...
Im bardziej jesteś perwersyjny, wulgarny w swoich wypowiedziach, szczególnie tych dotyczących sexu, tym bardziej stajesz się cool...
Nieważne co wartościowego masz do przekazania, ważne ile ciała, masz do pokazania...
Wierność, a co to w ogóle jest, przedwiekowa nuda...
Lojalność, dawno wyszła z mody, bo nie przynosi wystarczająco wiele rozrywki...
Żyjemy w czasach, w których problemy, troski drugiego człowieka stają się dla innych źródłem czerpania z tego przyjemności...
Im gorzej masz, tym większy uśmiech na twarzy innych...
Postawa "ja, dla mnie, to moje", nie pozwala wyciągnąć dłoni tam, gdzie ktoś jej naprawdę potrzebuje...
Dla kogo może być ona ostatnim kołem ratunkowym, tym potrzebnym wsparciem, dzięki któremu będzie mógł przetrwać...
Tam gdzie upadniesz, znajdzie się natychmiast grono tych, którzy z satysfakcją jeszcze docisną Ciebie do ziemi, żebyś za szybko się nie podniósł...
Żyjemy w świecie, w którym człowiek majacy wyższe wartości i zasady boi się odezwać, bo spada na niego tak ogromna fala hejtu, że kurczy się w sobie, coraz bardziej zamykając na jakiekolwiek relacje międzyludzkie...
A gdy nie podążasz za tłumem jesteś nijaki, przezroczysty, niegodny nawet spojrzenia w Twoim kierunku...
Gdzie hipokryzja niczym wirus rozprzestrzenia się wokół...
A kłamanie patrząc komuś w twarz, bez mrugnięcia okiem staje się tak naturalne, jak oddychanie...
Doprowadziliśmy znaczenie człowieka do etapu, w którym coraz częściej decydujemy się na samotność, bo drugi człowiek kojarzy nam się jedynie z kłamstwem, zdradą, zawiścią, obłudą...
Świat zapełniony jest milionami ludzi, a odnoszę wrażenie, że staje się coraz bardziej wyludniony...
Bo i coraz trudniej odnaleźć to dobre, prawdziwe serce, pośród automatycznego, zimnego tłumu...
Taki świat buduje człowiek człowiekowi...
Tylko dlaczego nikt nie pomyśli, że taki świat budujemy również dla własnych dzieci, wnuków...
Czy się opamiętamy...
Wątpię...
Ale ludzie, którzy pielęgnują empatię, wrażliwość, których cechują najwyższe wartości i moralność niech pielęgnują te cechy w sobie...I wnoszą do tego świata całe dobro jakie posiadają w sercu...
Niech pozostaną malarzem pięknych barw pośród całej otaczającej szarości...
Tyle możemy zrobić...
A może aż tyle...

Black Angel

Mistic00 "(...) zrozumiałem, na czym polega kłopot z naszym porozumiewaniem się: nosimy w sobie jakiś lęk przed tym, że ktoś zrozumie, albo może właśnie nie zrozumie, że u podstaw wszystkiego leży miłość - boimy się, bo całkowite zrozumienie jest równoznaczne z istnieniem swego rodzaju próżni. Rozważ coś takiego, Allen: gdyby cały świat był zielony, nie istniałoby coś takiego jak zielony kolor. Podobnie jest z ludźmi: nie potrafią zrozumieć, na czym polega bycie razem, jeśli nie zrozumieją najpierw, co to znaczy być osobno. Gdyby cały świat był miłością, to jak mogłoby istnieć coś takiego jak miłość? To właśnie z tego powodu odwracamy się od siebie nawzajem w chwilach wielkiego szczęścia i bliskości. Jak inaczej bylibyśmy w stanie zrozumieć szczęście i bliskość, jeśli nie poprzez kontrast z ich przeciwieństwami, jak światło i cień?"

Jack Kerouac w liście do Allena Ginsberga

Mistic00 "Stworzono mnie do małych śmiesznie małych rzeczy
małych rozmiarów ubrań i numerów obuwia
małego grzebyka i małego portfela

małe mam stopy i ręce
małe myśli i małe uczucia i małe życzenia
małe oczy i nos i mały uśmiech i grymas

stworzono mnie do małego
życia w cieniu kolosów
w małym mieszkaniu w małym łóżku
śnię małe krótkie sny"

Maria Cyranowicz

Mistic00 Urojenia

Na pewno wkrótce znowu do ciebie zadzwonię
żeby słyszeć ten najbardziej krzepiący głos
ze wszystkich odgłosów świata
I chociaż wiem, że każdego witasz
zupełnie tak samo, twój głos
będzie przez chwilę wnikał tylko we mnie
jak ciepły promień, jak podmuch wiatru
przed letnią burzą, jak czułe andante
z koncertu D-dur na flet Mozarta.
Nigdy ci nie powiem, jak triumfalnie
brzmi ta muzyka w tunelach mojej krwi,
jak rozwesela wszystkie tajemne przejścia
międzykomórkowe, jak rumieni policzki
erytrocytów i wprawia w zachwyt estrogeny.
Mógłbyś całkiem opacznie zrozumieć
moją radość i poczuć się zakłopotany.
A ja, wsłuchując się w twój głos, po prostu
upewniam się, jak bardzo wciąż żyję,
jak nie ważne jest to, co z każdym dniem
umiera dla mnie na zawsze, jak głupia jest
rozpacz zakrywająca mi co noc oczy
na przyszłość, jak niepewna siebie
jest czająca się w zgięciach skóry-starość.

Na pewno wkrótce znowu do ciebie przyjdę
żeby zobaczyć ten najbardziej jasny uśmiech
ze wszystkich objawień świata
I chociaż wiem, że do wszystkich uśmiechasz się jednakowo, przez chwilę wierzyć bedę,
ze to naprawdę JA stoję przed tobą,
dotykam twojej dłoni i pragnę,
ażeby najdotkliwiej trwało to czyste urojenie.

Adrianna Szymańska z tomiku " Urojenia " 95"

Mistic00 "Wiesz co jest największą tragedią tego świata? Ludzie, którzy nigdy nie odkryli, co naprawdę chcą robić i do czego mają zdolności. Synowie, którzy zostają kowalami, bo ich ojcowie byli kowalami. Ludzie, którzy mogliby fantastycznie grać na flecie, ale starzeją się i umierają, nie widząc żadnego instrumentu muzycznego, więc zostają oraczami. Ludzie obdarzeni talentem, którego nigdy nie poznają. A może nawet nie rodzą się w czasie, w którym mogliby go odkryć".

Terry Pratchett "Ruchome obrazki"

Mistic00 Błądzę myślami szukając ust Twoich, by poczuć ich smak, móc tylko musnąć, dotknąć, by poczuć Twoj oddech...błądzę myślami szukając Twych oczu, które są tak czyste...jest we mnie pragnienie, by leżeć przy Tobie i tak odurzona ciepłem Twego ciała móc Cię dotykać drżącymi dłońmi, Twej twarzy, ust, piersi Twoich...
No cóż...We śnie tylko pozostaje mi Ciebie szukać...

Mistic00 Budujemy nasze domy w innych ludziach. To jeden z największych błędów, jaki popełniamy.

Budujemy te domy i dekorujemy je miłością, troską i szacunkiem, dzięki którym czujemy się bezpiecznie na koniec dnia.

Inwestujemy w innych ludzi, a poczucie własnej wartości oceniamy na podstawie tego, jak bardzo te domy nas witają.

Ale wielu nie zdaje sobie sprawy z tego, że kiedy budujesz swój dom w innych ludziach, dajesz im moc, aby uczynić Cię bezdomnym.

Kiedy ci ludzie odchodzą, te domy odchodzą razem z nimi, i nagle czujemy się puści, bo wszystko, co mieliśmy w sobie, włożyliśmy w nie.

Powierzyliśmy komuś innemu część nas.

Pustka, którą czujemy, nie oznacza, że nie mamy nic do oddania, ani że nie mamy nic w sobie. Po prostu zbudowaliśmy nasz dom w złym miejscu.

Najwa Zebian

Mistic00 Zawsze

Zawsze będzie taki,
co ci chętnie powie,
że źle myślisz,
że źle czujesz,
źle walczysz o swoje.

Zawsze będą tacy,
którym nie pasuje,
to co mówisz
to co piszesz,
jak swój świat kreujesz.

Będą tacy, co powiedzą:
„Miny głupie stroisz",
„Krzywdy źle pamiętasz",
„Wymyślasz."
„Pierdolisz.”

Popatrz jednak na to
z nieco innej strony.
Oni tylko patrzą
zza swojej zasłony.
Tak, by nikt nie widział
stoją. Podglądają.
A Ty gnasz do przodu.
I choć ubaw mają,
kiedy się przewrócisz,
zranisz się w kolano.
To to Ty wciąż idziesz,
a oni zostają
w jednym ciągle miejscu,
za swoją firaną.

Monika Konefał

Mistic00 Nie ścigaj człowieka, który postanowił od Ciebie odejść. Nie proś, żeby został. Nie błagaj o litość.
On pojawił się w Twoim życiu tylko po to, żeby obudzić w Tobie to, co było uśpione. Muzykę, z której nie zdawałeś sobie sprawy.
Jego misja jest zakończona. Podziękuj mu i pozwól odejść. On miał tylko poruszyć strunę. Teraz Ty musisz nauczyć się na niej grać.

Pawlikowska

Mistic00 „Wiesz, co się liczy długoterminowo w związkach? Nie jest to seks, nie są to emocje, nie jest to wygląd. Tym czymś jest spokój. Możliwość wyjechania z kumplami na weekend i nie zastanie po powrocie zapłakanych oczu. Możliwość zamknięcia się w pokoju i poczytania książki bez pytania: "Stało się coś? Kochasz mnie?". Możliwość umówienia się z koleżanką z pracy bez podejrzeń o zdradę, ale też bycie wolnym od podejrzewania swojej dziewczyny o to, że ciebie zdradza.
Najważniejsza jest przyjaźń z osobą, która potrafi samodzielnie żyć i to, żeby się wzajemnie nie podusić swoimi problemami, oczekiwaniami, lękami i emocjami. Każdy potrzebuje powietrza, żeby nim oddychać, a jeśli go nie ma, to idzie szukać go gdzieś indziej.”

Michał Szatiło