Kinsey. Porozmawiajmy o seksie.

Kolejny, po "Bogach i Potworach" film zdobywcy nagrody Akademii - Billa Condona. Tym razem reżyser opowiedział o życiu i pracy Alfreda Kinseya (Liam Neeson), niezwykłego naukowca, który rozpoczął seksualną rewolucję w Ameryce. Naukowa droga doprowadziła go do międzynarodowej sławy. Jego pionierskie raporty z przełomu lat 40 i 50 ubiegłego wieku, dotyczące seksualnych zachowań ludzi zapoczątkowały epokę wolnej miłosci lat 60, wolności seksualnej lat 70 i rosnącą tolerancję seksualną następnych dekad. Przyczyniły się także do pojawienia się Stonewall i rozpoczęcia walki o prawa gejów. Kinsey jest autorem siedmiopunktowej skali, badającej orientację seksualną, która jest obecnie stosowana w badaniach naukowych. Przeprowadzając wywiady z tysiącami ludzi, pytając o ich najgłębiej skrywane i najbardziej intymne aspekty życia, Kinsey pomógł im uwolnić się od ciężaru wstydu, winy i grzechu. Jednocześnie jego praca wywołała zagorzałe publiczne dyskusje trwające do dziś.

Alfred Kinsey był synem kaznodziei w szkółce niedzielnej. Wychowywał się w atmosferze purytanskiej obyczajowości. Buntując się wobec fałszywej pobożności ojca, wybrał, wbrew woli ojca, studia zoologii na Harvardzie. Specjalizował się w badaniach osy owocówki i stał się wybitnym znawcą i kolekcjonerem tych owadów. Jako nauczyciel biologii na uniwersytecie w Indianie poznał Clare McMillen (Laura Linney), swoją studentkę i przyszłą żonę, która zafascynowała go błyskotliwością i otwartością umysłu i dzieleniem wspólnych zainteresowań przyrodniczych. Po 20 latach pracy i zgromadzeniu ponad miliona os owocówek Kinsey odkrył, że każde ze stworzeń różni się od pozostałych. Odkrycie to przyczyniło się do powstania jego koncepcji biologicznego zróżnicowania, która towarzyszyła mu w późniejszych badaniach nad ludzką seksualnością.

Problemy seksualne z początku małżeństwa kazały mu zainteresować się sferą seksu. Dzięki temu Kinsey odkrył brak jakichkolwiek naukowych danych w kwestii zachowań seksualnych ludzi. Dodatkowo naukowiec uświadomił sobie konieczność przeprowadzenia badań, które pozwoliłyby mu odpowiedzieć na pytania swoich studentów, szukających u niego pomocy w rozwiązaniu swych seksualnych problemów. Dzięki finansowemu wsparciu ze strony fundacji Rockefellera, Kinsey zatrudnia grupę badaczy, którzy w latach 40 odwiedzili każdy region Ameryki, przeprowadzając liczne wywiady z ochotnikami na temat seksu. Członkowie ekipy badawczej przyczynili się do udoskonalenia wywiadów opracowanych przez Kinseya. Poza zachowaniami seksualnymi mężczyzn i kobiet, Kinsey i jego grupa planowali również zająć się badaniami dotyczącymi homoseksualizmu, pedofilii, kazirodztwa i zoofilii. Na uwagę zasługuje otwartość w sprawach seksu panująca wśród członków grupy badawczej. Sam Kinsey przyzna się do orientacji biseksualnej i zdecyduje się na seksualne doświadczenie ze swym asystentem Clydem Martinem (Peter Sarsgaard).

Gdy 5 stycznia 1948r. pojawia się raport o seksualnych zachowaniach mężczyzn, Kinsey staje się najpopularniejszą postacią w kraju. Jest tematem artykułów, piosenek, kreskówek. Kolejny raport o seksualnych zachowaniach kobiet spowodował prawdziwą burzę. W okresie Zimnej Wojny w Ameryce lat 50 Kinsey został posądzony o poglądy komunistyczne i o atak na podstawowe amerykańskie wartości. Ci, którzy dotychczas wspierali jego pracę odwracają się od naukowca. Z braku środków finansowych Kinsey jest zmuszony przerwać badania.

Autor scenariusza i reżyser, Bill Condon śledzi karierę Kinseya w taki sam sposób, w jaki naukowiec prowadził swoje badania - w sposób całkowicie szczery i pozbawiony osądu. Kiedy Kinsey odwiedza bar dla gejów lub przeprowadza wywiad z pedofilem, kamera Condona pozostaje bezstronnym obserwatorem. Nie ocenia i nie moralizuje. Na uwagę zasługuje oryginalny sposób przedstawienia biografii bohatera za pomocą techniki wywiadów, jakie stosował Kinsey. Zmieniające się twarze i wygląd uczestników wywiadów pozwoliły na ujęcie przejścia czasowego od lat 20 do 50, rejestrując zmiany jakie w tym czasie zaszły w kulturze. Interesujące jest zestawienie kolorów: od czarno-białych zdjęć wywiadów z początku filmu do bogatej gamy barw przyrody pod koniec filmu. W scenach z czasów dzieciństwa Kinseya dominują szare tła, ubogie światło i ciemne ubiory podkreślające surowość epoki wiktoriańsiej. W miarę upływu czasu, kolory stają się jaśniejsze, ubiory i wnętrza nabierają ciepłych odcieni.

Duże wrażenie robią w filmie wywiady odsłaniające bogactwo seksualności człowieka. Będąc świadkiem rozmów nie sposób oprzeć się wrażeniu, jak bardzo część ówczesnych problemów jest aktualna dzisiaj. Wśród ochotników do wywiadu pojawia się gej, który w młodości dotkliwie pobity za swoją orientację seksualną stwierdza, że chciałby jedynie, żeby inni zostawili go w spokoju. Jest też historia, która pomaga Kinseyowi dojrzeć pozytywny efekt jego pracy. Jedna z uczestniczek badań przyznaje, że dzięki raportom Kinseya zaakceptowała swoją homoseksualną orientację. Zrozumiała, że nie jest z tym sama i zdecydowała się na związek z kobietą.

Film pokazuje jak daleko zaszliśmy w kwestii tolerancji seksualnej i jak daleka jest jeszcze droga przed nami. Film ten warto zobaczyć. "Kinsey" został nominowany do Oskara za najlepszą aktorkę drugoplanową. Uzyskał nominację Złotych Globów za najlepszy film, najlepszego aktora i najlepszą aktorkę drugoplanową. Bill Condon zyskał nominację do nagrody Independent Spirit Awards i do Writer's Guild of America za najlepszy scenariusz.