Nie pasuje mi to do wątku bi, chociaż to właśnie dyskusja na temat kobiet biseksualnych spowodowała, że zadałam sobie takie pytanie.
Osobiście nie mam takiego problemu, bo będąc biseksualną cieszę się, że miałam możliwość wyboru, ale wiele razy czytałam, że kobieta bi gdy będzie miała wybór zawsze ucieknie do faceta.
Wydaje mi się, że taki problem mają tylko eksperymentujące i znudzone, a nie "prawdziwe".
Znam przynajmniej kilka kobiet, które będąc 100% hetero eksperymentowały w dłuższych i krótszych związkach z kobietami. Zawsze wracały do facetów, bo kobiety, to był eksperyment, incydent, a nie coś poważnego.
Dla mnie bi daje możliwość wyboru, bo zamiast 49% populacji w odpowiednim dla mnie wieku, mam 100%.
W momencie znalezienia tej właściwej osoby, jeśli to będzie kobieta, to z pewnością w chwili kryzysu w związku nie pobiegnę do pierwszego lepszego, a może nawet do jakiegoś szczególnego faceta, tylko dlatego, że ma fallusa.
Liczy się osoba, a nie to że jemu coś zwisa między nogami.
Chciałabym aby wypowiedziały się kobiety bi, bo może ja tylko tak mam, a strach przed niestałymi biseksami jest uzasadniony.
Jako ciekawostkę, mam dobrego kolegę geja, to że w pewnym momencie ożenił się, spłodził dziecko, nie spowodowało, że przestał być gejem. jego była żona i to że mają dziecko to incydent, a nie dowód na to, że jest biseksualny.
Gdybym się zakochała z wzajemnością w kobiecie, to bym pracowała nad tym związkiem, a nie uciekała od problemów do facetów w razie czego...Poza tym jestem takim typem, że jeśli rzeczywiście się zakocham (ale raczej nie jest to od pierwszego wejrzenia...) to w ogóle nie rozglądam się na boki, nie istnieją dla mnie 'inni potencjalni' 
Nie ucieka się do niego, ale do fascynującej nas osoby, która nas bardzo kręci i czujemy, że wariujemy dla niej 
A jak rozkwitnie związek to już całkiem inna historia. Jestem bi i męski fallus nie odgrywał nigdy pierwszoplanowej roli, serce nie sługa fallusa.
Czyli to jakieś 5% czy jakoś tak.
