Nigdy nie sądziłam, ze spotka mnie taka sytuacja,a jednak. Pracujemy w jednej firmie, co utrudnia trochę, bo jednak nie mogę sobie pozwolić na taką pełną otwartość. Niestety, pierwsze spojrzenie i z mojej strony totalny strzał pioruna, mimo, że swoje lata już jakieś tam mam i nie zmieniam co chwila obiektów zainteresowań. Pierwszy raz pomyślałam, ze może być homo po tym, jak na mnie spojrzała pierwszy raz, coś w rodzaju jakby poznała kogos znajomego, a znac na pewno nigdy się nie poznałyśmy. Później przejrzałam portale społecznościowe, ma polubione kilka "naszych" stron, ale to nie wyrocznia. W pracy mam wrazenie ze patrzy, na pewno sie szczerze uśmiecha, ale to nadal zaden pewnik, może jest po prostu miła. Zagadałam przez komunikator - wszystko super miło, ale sama kolejnej rozmowy nie podjęła i to już mnie totalnie zbiło z tropu. Pracujemy w innych działach więc rzadko na siebie "wpadamy", no bo ile razy można chodzić do kuchni parzyć herbatę?
Ja już ten limit przekroczyłam Jak zadziałać? Tylko kwestia tego, ze to jednak praca, muszę to zrobić z wyczuciem, poza tym ona wygląda na ciut nieśmiałą. Zaproszenie gdzieś od razu wyjdzie słabo, a zadnych wyjść firmowych nie mamy.
