Rzecz o coming out 2 - faza osobista

Przejście przez ten okres jest niezbędne do Twojego rozwoju emocjonalnego, jeśli nie poradzisz sobie z akceptacją własnej seksualności, pozostaniesz w martwym punkcie na całe lata, nie będziesz mógł/mogła żyć w zgodzie ze sobą, swoją rodziną, przyjaciółmi a także pewnie nie będziesz mógł/mogła stworzyć udanego związku. W tym czasie pewne jest, że będziesz próbować walczyć ze sobą, ze swoimi skłonnościami. Lecz w miarę upływu czasu dojdziesz do wniosku, że to nie ma sensu – o ile lepsze może być Twoje życie, jeśli zaakceptujesz siebie wewnętrznie! Nie będziesz musiał/musiała udawać niczego przed przyjaciółmi, a także samym sobą, grać sztucznie kreowanych i często głupich ról. Pomyśl tylko. W tym czasie poznajesz siebie i swój organizm, jak on reaguje na poszczególne bodźce – zwracasz często uwagę na osoby tej samej płci, łapiesz się na tym, zamyślasz – dlaczego tak się dzieje? Nic nie wydarza się bezpodstawnie, widocznie taka jest twoja natura, z tym sie urodziłeś/urodziłaś i nie ma sensu walczyć ze swoimi inklinacjami – za dużo to może kosztować. Pewne jest też, iż masz poczucie ”inności”, wydaje ci się, iż jesteś sam/sama na świecie, nie masz bratniej duszy ani nikogo, z kim możesz o tym porozmawiać, czujesz się wyalienowany/wyalienowana. Nie jest to specjalnie dziwne – w końcu gejów i lesbijek jest ok. 5%, więc może się zdarzyć, iż w kręgu twoich znajomych i przyjaciół nie ma nikogo o tej orientacji. Staraj się jednak być sobą, musisz być silny/silna psychicznie, aby móc przejść ten okres, który często łączy się z Twoim dojrzewaniem i buntem wobec świata. Poszukaj osoby, z którą mógłbyś/mogłabyś porozmawiać o tym, zwierzyć się ze swoich problemów. Może to być przyjaciel, przyjaciółka, ktoś z rodziny, a może rodzice? Ktoś, z kim dobrze się czujesz, komu możesz powierzyć pewnien sekret swojego życia. Na pewno będzie ci wtedy łatwiej.