FANTASTYCZNA PRZYJACIÓŁKA

Była. Przed chwilą jeszcze. Mogłam obudzić się wcześniej.
Podczas, gdy wszystko wokół pokryte było zaledwie wczesnoporanną szarością, ona, wybudzona nagle, bezwiednie rozglądała się po pokoju, próbując odnaleźć się wśród otaczających ją przedmiotów. Nie była sama. Spojrzała na leżącą obok niej drobną postać kochanki. Cała w sennym nieładzie zdawała się być jeszcze dziewczynką. Wraz z jej widokiem wróciło wszystko. Opadła na łóżko.
Jeszcze nie tak dawno temu ułożyłaby się blisko niej, zanurzyła palce w miękkich jasnych włosach i zasnęła ponownie. Nie potrafiłaby już jednak tego uczynić. Teraz spoglądając na jej ciało czuła już jedynie obrzydzenie. Czystą awersję kontrastującą z czernią dłoni i twarzy ukochanej. Ukochała ją sobie a od pewnego czasu nie potrafiła powstrzymać narastającej w niej niechęci do dotyku i każdej innej czułości przyjaciółki. Przypadkowe muśnięcie ręki niegdyś przyprawiające ją o dreszcz podniecenia teraz wykrzywiały jej twarz w grymas wstrętu i pretensji. Czy mogła kiedykolwiek zbliżyć się do tej kobiety na tyle, na ile zdaje jej się... Tak, nie sposób przecież wyzbyć się wspomnienia tego, co raz miało miejsce, a co pochłonęło ją na tyle, że obraz minionych wydarzeń wciąż staje jej przed oczyma, tuż przed snem - czy też zaraz po przebudzeniu?
Wówczas nie zastanawiała się nad tym wiele. Zbliżyła się do  niej mimowolnie, jakby przywołana letnim przywidzeniem. Wydała jej się nazbyt bliska, by mogła nie zaznać tego, co tak nagle w sobie odkryła..
Nie wzbraniały się ich ciała, bo jakże inaczej leżąc naprzeciw twarzą przy twarzy, język miałby nie przytwierdzić jednej do drugiej.
To ta dziwna słabość, mająca swoje źródło gdzieś we wnętrzu, w tak obcych nam rejonach naszego własnego ciała, że zdaje się napływać z daleka.
Wspomnienie tej kobiety, którą niegdyś była jej przyjaciółka wydawało jej się sennym wyobrażeniem, dzikim i niezależnym od jej woli nachodzącym ją wedle swojego kaprysu. Zdarzało się jednak, że podobnie jak tego poranka umyślnie przywoływała w sobie dawną gorączkę minionych wydarzeń, by móc na nowo dostrzec dawną kochankę w obcej jej teraz kobiecie. Niepotrzebnie. Wiedziała przecież już wszystko.
- Fantastyczną mi jesteś przyjaciółką.
Kobieta naciągnęła na siebie kołdrę, prawie cała się nią nakrywając.
- Hm?? Mówiłaś coś?
- Śpij. Jeszcze wcześnie.
Tego samego dnia wróciła do mieszkania ojca. On jeden o nic ją nigdy nie pytał. Może poza jednym?
- Co u siostry? Co, znowu się pokłóciłyście?..