OGRÓD BIAŁO-CZARNYCH RÓŻ cz.8 - wyjaśnienie na koniec.

Wyjaśnienia autora


W każdym z nas drzemie dobra i zła strona.

Tekst ten ukazuje wspomnienia dobrej (Białej) i złej (Czarnej) strony na temat przeszłości... Ukazuje, jak różne są wspomnienia każdej z tych stron z osobna. Każdy człowiek posiada swoją ciemną i jasną stronę duszy i to właśnie w tym tekście starałam się ukazać. Posiadają one ogród tych wspomnień... A w tym te wszystkie obrazy odbioru sytuacji - białe i czarne. Negatywne i pozytywne.

Ukazałam odbieranie wszystkiego przez Czarną i Białą Stronę w oparciu o własne przeżycia, ale w fantastycznej oprawie. Tekst ten jest metaforą odzwierciedlenia moich własnych odczuć, co do pewnych sytuacji, wspomnień, wydarzeń... Każda ze stron spostrzega je na swój sposób - jedna chce być kamieniem, druga chce kochać i dawać to uczucie.

Dobra strona widzi inaczej pewne sytuacje... Sprawy... Co za tym idzie, zła strona widzi je zupełnie w inny (przeciwny) sposób. Jednakże nie moglibyśmy żyć mając tylko jedna stronę. Owszem, w niektórych ludziach przeważa dobra, w innych zła, a czasem przeplatają się równomiernie. Ale nie istnieje żadna z nich oddzielnie.

Dialogi dwóch kobiet (a właściwie dwóch w jednej) Białej i Czarnej są dialogami duszy...
starałam się w nich ukazać dylematy, przez jakie przechodzimy, gdy czasem dochodzi do konfliktu tych stron... I nie wiemy jak postąpić... Biała idzie za sercem, lecz nie zawsze za rozumem - uczucia biorą górę, nie chcę nikogo skrzywdzić, choć czasem jest to nieuniknione, chce dawać radość... miłość - idzie za głosem serca. Czarna natomiast bardziej patrzy na siebie - boi się zranić - zostać zraniona, więc potrafi atakować, szuka wolności - zabawy, beztroski, dla niej krzywda jest ulgą, chce być kamieniem i pragnie nie mieć uczuć.

Jedna jest zła na drugą za takie czy inne myślenie, jednakże nie mogą żyć każda z osobna.

W zależności od tego, która strona będzie w nas przeważać, tak potoczy się nasze życie... Choć z pozoru też zależy to od Przeznaczenia, to w sumie tak naprawdę nikt nie wie, czyją zasługa są takie czy inne zakończenia historii w naszym życiu - czy naszego postępowania czy Przeznaczenia. Choć to drugie wytłumaczenie zdaję się być dla nas łatwiejsze, jednak istnieją takie sytuacje, kiedy to jak postąpimy, nie ma znaczenia (wpływu) dla zakończenia - a może tylko tak się wydaje?


Biała i Czarna królowa są jak dobro i zło.


Nie mogłaby istnieć zła strona bez tej dobrej i odwrotnie.
Bo nie ma przecież zła bez dobra.
Tak też nie ma bieli bez czerni.



Dlaczego Epilog i Post-Epilog?

Zakończenia tej historii nie zna nikt. Oba zakończenia są właściwymi zakończeniami tej prozy - nikt nie wie jak potoczy się życie. Nie wiadomo, co przygotowało Przeznaczenie. Dlatego też czytelnik może wybrać sobie to zakończenie, które mu bardziej odpowiada. Choć tak naprawdę żadne z nich nie jest jednoznaczne - Post-Epilog zawiera więcej nadziei na dobre zakończenie, Epilog zakłada zarówno szczęśliwe jak i nieszczęśliwe - nigdy nic nie wiadomo. Ponoć będzie, co ma być.