Zaloguj się
Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się!
| freeberde | 2018-09-09 21:37 |
| Życie to nie film kryminalny, nie ogląda się tak przyjemnie siedząc bezpiecznie w fotelu... I w prawdziwym życiu to nie ma tych supermenów bohaterów, co 100 razy do nich strzelają - a oni fruwają w powietrzu i wciąż żyją... :) W prawdziwym świecie kasa rządzi, piszę: toskański milioner, posiada marmury znane na świecie, przekupił policję i carabinieri, miałam ogromne problemy, ukrywałam się, prosiłam konsula kretyna w Ambasadzie w Rzymie o pomoc... Masakra.. Potem nie ufałam też policji, bo się zorientowałam, że chcą mnie wsadzić do psychiatryka i odebrać dowody, raport policyjny, zeznanie świadków, autopsja etc etc... Dziewczyno, nic nie można zrobić, zrobisz ruch na drugi dzień nie żyjesz... To nie są żarty jak w kreskówkach. W Polsce to za 10 tysi euro zabójcę znajdziesz, a co to jest dla gościa 100 tysi euro, żeby ratować swoje życie, nie rozumiesz ??? Tak, próbowałam coś zrobić, właśnie go zlikwidować - ale za to po 3 smsach szukała mnie też włoska policja... Czyli znikąd nie miałam ochrony. I powiem teraz tak - na koniec. gdybym nie miała swojej własnej kasy, na swoim własnym koncie - nie żyłabym, nie było szans. Zapłaciłam prawie całą kasę jaką miałam za swoje życie, za prywatną ochronę 24h i wyprowadzenie mnie z wyspy... Dlatego jak ktoś pisze, że kasa nie jest ważna - tylko mizimizi - to o życiu prawdziwym nic nie wie... |
| freeberde | 2018-08-17 23:36 |
| Mogłabyś usunąć to jedno "the" w swoim motto jak już tu zaglądasz, no ten byk powtórzeniowy :) Wiesz, ja też mogłabym napisać,że żałuję, że urodziłam się w Warszawie, a nie np. w Paryżu, w Madrycie czy w Nowym Jorku... Pewnie zupełnie inaczej moje życie by się potoczyło... Żałuję, że odwiedziłam kilka lat temu Sardynię, bo trafiłam na psychola, który zamordował moją miłość i próbował zamordować mnie i już nigdy z tego się nie pozbieram... Bo zakochał się we mnie pewien skurwiel milioner i do dziś wiem, że nie mogę egzystować zupełnie jawnie, bo mam na niego haka, mogę go dożywotnio do więzienia wsadzić i oczywiście, że on się tego boi... etc etc... Ale jaki ma sens to "żałowanie" ??? Żadnego sensu to nie ma... I żadnego dobra nie niesie... Musimy przyjąć nasz los, naszą drogę, że tak musiało być, tak jest i kombinować na tej drodze, którą idziemy... Jakoś tak, żeby nam dobrze było jak najczęściej chyba... (?) |
| freeberde | 2018-08-15 01:03 |
| Hahaha na motto.... Wiesz – ja nie jestem pewna czy tak naprawdę jest, że żałujemy szans, których nie podjęłyśmy, przyjaźni, w które nie weszłyśmy i decyzji, na które czekałyśmy zbyt długo... Ja jednak jestem przekonana, że wszystko jest jak ma być... Że są ćwiczenia i próby, i szukanie tej własnej drogi i tych ludzi, i tego człowieka, i nie wchodzimy tam, gdzie nie czujemy, że to jest to... A potem jeśli na chwilę zawracamy, bo może coś nam umknęło, to żeby sprawdzić, czy nam coś umknęło... Zazwyczaj okazuje się, że nie... Że nikt tam nie czeka, i że to nasza iluzja tylko była... I to jest fajne... To jest prawdziwe życie, idziesz dalej, szukasz dalej, jesteś wciąż z tym kimś lub zaraz będziesz z innym kimś, który jest tobie przeznaczony na tej twojej drodze , na jakiś czas, a może na zawsze.... Nikt nic nie wie, nic nie jest pewne, i moim zdaniem najwyższą sztuką i szczęściem jest - pokochać ten niepewny, niestabilny FLOW i umieć się w nim codziennie odnaleźć Rozumiejącym i Radosnym :) |
vampire86d@gmail.com 
