WIERSZE

Beata
wyszła z domu
i nie wróciła
ktory to raz z kolei
czytam
beznadziejność ścina
od korzeni
moje drzewo życia
moją pamięć mnie jak papier
a ja kawałek po kawałku prostuję
przy nocnej lampce
długo ślęcząć nad jednym skrawkiem
po co
pytam siebie
po co to wszystko
ten taniec cieni na ścianie
wiruje mi w głowie
czarne plamy
i twoje kochanie
kochanie
nie mogę tego przełknąć
tobie się udało
raz dwa za trzecim razem
twarzą do twarzy
przywierają słowa
ciasno
dopasowane ciałem i duchem
prócz milczenia mają sobie
wiele do powiedzenia
czekają na te wielką chwilę
która dyskretnie
przeciąga się
w swoim lustrzanym odbiciu
szeptem powtarzam
śledząc swoje usa
krok po kroku
wygładzam wierzchem dłoni
przejeżdzając po tafli lodu
czuję to dreptanie w miejscu
w środku
czerwony ślad pomadki
łączy te dwa światy
życie i śmierć
i krew
pomiędzy jednym a drugim
oddechem

*****

pragnienie ktore
rozpala ciało
zamienia moje dłonie w 
dotyk
dotyk zamienia się w 
miękką tkaninę
pod tkaniną wyczuwalne
są kształty
kształty odsłaniają
formę
dłonie splatają się
w gorączce
krople rosy na czole
na dekoldzie
okragłe
mają słony smak
przechodza z ust do ust
rozpływa się sól
unosi się ból
nasze ciała na pół
przytomne
tłoczą krew
do serc
życie toczy się
jednym rytmem

*****

w torebce noszę
twoją fotografie
jesteś na niej taka piekna
bez wzgledu na porę roku
na pogodę za oknem
na zachmurzone niebo
lubie patrzeć jak się usmiechasz
tez wtedy się uśmiecham
i myslę sobie że
byłoby dobrze
gdyby kazdy nosił
twoją fotografię
ale chyba to niemożliwe
szkoda
jestem taka szczęsliwa
że ją mam
że na zawsze czas się
zatrzymał
Data publikacji w portalu: 2004-06-20
« poprzedni wiersz następny wiersz »

Witaj, Zaloguj się

Artykuły zoologiczne na Ceneo

KONTAKT

Wyślij swój tekst! - napisz do Namaste
podpisz swoja pracę nickiem lub imieniem
(jeśli chcesz: nazwiskiem), jeśli chcesz napisz swój e-mail, podamy go w podpisie.

NASZA TWÓRCZOŚĆ

Jest jak delikatny kwiat. Każda jej forma zawiera ślady głębokich wzruszeń i emocji, przenosi pamięć o czasie minionym, chroni od zapomnienia chwile.

Tutaj jest miejsce dla Ciebie. Jeśli pisałaś, piszesz lub pisać zamierzasz, nie chowaj efektów swojego natchnienia do szuflady, podziel się nimi.

Tu nikt nie ocenia, nie krytykuje. Możesz przysyłać teksty podpisane imieniem bądź pseudonimem, o dowolnej tematyce i formie. Może to dobre miejsce na debiut i nie tylko.

Zdecyduj się.
To właśnie od Ciebie będzie zależał kształt tej strony. Zapraszam do jej współtworzenia.

Namaste

© KOBIETY KOBIETOM 2001-2024