W ODPOWIEDZI NA ILUZJE

Stare szmaty brudne ulice
hospicjum dzieci których kroplówka
kołysze do snu
starość podpierająca się parasolka
wyblakłą czerwienią utykającą na jedną nogę
czarny kondukt przecinający skrzyżowanie
szybki samochód białe pasy
krew płynąca strumieniem rzek
ludzkie szaleństwo nieuleczalne
nie znające granic Oświęcim Majdanek
ojciec który wyszedł po chleb
a trafił na wojnę
i nasze rozbudowane eeegooo
rozchwiany system wartości
wyobrażenia o życiu iluzje fantazje
imaginacja rozpętana i rozpasana
choroba na samotność na samowystarczalność na 
SAMONIEULECZALNOSC

*****

świadomość to jest brudna ulica po zimie
kiedy na wierzch wychodzi to co było pod
biała puchowa przykrywa śniegu
psie odchody puszki po piwie
porzucone skorki banana które nie zdążyły
przeobrazić się w resztę świata
jakieś wklęsłe ślady kół
z wzorzystym wzorem antypoślizgowym
śmieszne refleksje przychodzą na myśl
bardzo refleksyjne żeby nie powtarzać wciąż
tego samego zdania pytającego za każdym razem
o ten sam motyw sprawczy
który zwyczajnie niczym nieporuszony
jak wcześniej mniemano przeciąga się
docierając tam i tu i ówdzie
nie wybierając miedzy opakowaniem po chipsach
a rozbita butelka coca coli ktorej kawałki
połyskują w słońcu

*****

kapsle od piwa zdobią trawnik wokół stolika
dogmatyczne cienie pochylają się i zabierają
puste szklanki i wysypują popiół
przygotowują się do sezonu barmani
odświętnie ubrani
dziewczyny w krótkich spodenkach kuszą
umarłych opartych łokciami i zapatrzonych
w bliżej nieokreśloną dal
wc zmierza do końca korytarza
kreta ścieżka omijając przeszkody w postaci
wystających kamieni
wprost do sieni a potem na prawo
jaśmin zawsze zakwita na biało
bez względu na stan uniesienia czy upadku
wszystko się zmienia
nic się nie zmienia
chwiejnym krokiem wracają wspomnienia
pewnie zagladając mi w twarz

*****

anioły często tu zaglądają
nikt o tym nie mówi głośno
jednak wszyscy wiedza ze niemożliwe byłoby
życie bez nich w zupełnej ciemności
słowa niepojęte wypowiadane wprost
znaczą tyle samo
nic dodać nic ująć
doskonała forma wypełniona doskonałą treścią
jednak optymizm nie zawsze jest na miejscu
i nie zawsze przychodzi w porę
mówi się że ktoś nie zdążył ocknąć się
i przetrzeć oczu
że zgubiły go rzeczy tego świata
kanał albo utrata nadziei
snują się po chodnikach cienie
w eleganckich markowych strojach
znudzeni przeglądają się w wystawach okiennych
poczucie tożsamości wtedy się zmienia
w zależności od zmiany dekoracji
i obecnie panującej mody
słońce przemienia świat
z daleka wszystko ma określony kształt
i ściśle określoną formę
perspektywa rysuje się zawsze horyzontalnie
przy stoliku siedzisz ty i siedzę ja
i rozmawiamy o sprawach niecierpiących zwłoki
nie śpiesząc się i nie ponaglając słow.

*****

nieprzeczytane strony książek
nieznane słowa nieodkryte wzgórza
które najdłużej zachowują promienie słońca
leśne polany wyłomy wśród ciemności
przecinki drzew przez które dociera światło dnia
spokój duszy obwieszczający światu
kilka dźwięków ukrytych w brzmieniu
cichej melodii z dalekich krain
gdzie z oceanów wydobywają perły
rozjaśniające poruszone twarze
otwarte dłonie na których widnieją
słowa proste łatwe do zapamiętania
zrozumiale choć na pierwszy rzut oka
niepojęte dające nadzieję i wiarę
tym którzy pobłądzili na rozstajach dróg
tracąc grunt po nogami zapadali się
w głąb pustych ulic w zatłoczonych miastach
gdzie tylko gwar i bełkot dominował
wracali do początków do pierwszych stron
i wszystko zaczynali od nowa
dotykając tajemnicy świata
opuszkami palców
posuwali się naprzód jak niestrudzeni wedrowcy
którzy wierzą w cud na końcu swojej drogi