WIERSZE

madlein
"Skarb"

Dotknij mnie
To już nie boli
Zanurzam się
W otchłań biegunów
My
Zgaś światło
Jedną zapałką
Znalazłam antidotum na świat


"Cykle"

Cierpiąc przez lata
Myślałam nie raz
O modlitwie
Za grzechy moje
Wzloty, upadki
Nadzieje

Budzą się emocje
Ze snu głębokiego
Rozkwitną kolorami
By znów zgasnąć
Za moment
Na chwilę

Cykle


"Bo..."

Łodzią mych marzeń
Płynę we mgle
Ze mną Ty
Zgaduję barwy
W lustrzanej szybie
Znów Ty
W galerii kopii
Wiszą tysiące
Ja nie zapomnę
Bo to Ty


"Lawa"

W wulkanicznej lawie
Zatopieni
Zastygli bez pośpiechu
Warg nienasycenie
Dotyku czarodzieje
Oczu szklane sny
Znane a nieznane
Topią łzy

Gejzery
Zaczekają


"W..."

Przenikam
Przez skórę
Do krwi Twojej
Zabarwiam ją na błękit
Lubisz ultramarynę
Oczy zwierciadłem duszy
Przejrzę się w nim?
Być w Tobie
Jak Ty we mnie
Pełno Ciebie tu
A tak mało
Wystawiam kruchą dłoń
Wilgotno mi


"Jej odejście"

Dziwny ból rozdziera mnie od środka,
Serce łzy roni,
Dusza o wolność prosi.
To miłość odchodzi.
Bez pośpiechu,
Cicho,
Na paluszkach.
Cicho,
Cichutko,
Ciszej...

Cisza


"Pytanie"

Jak ucieknę,
Kto mnie znajdować będzie?
W tajemniczym ogrodzie,
Pachnącym tęczą,
Zaszyję się
I łzami obmywać będę
Płatki boskich stworzeń.

Czy mój Bóg przyjdzie...?


"Reinkarnacje"

Wciąż zabiegasz o zmysły me
Postulując spokój ducha.
Znaki na niebie
Kuszą ornamentyką,
Zwroty zmysłowych doznań,
Gdy zanikają
Dotyk
Smak
Snów pieszczota.
Nie brak mi Ciebie,
Wciąż tylko mało i mało.
Odejdź więc,
By narodzić się
Po raz


"Było i będzie"

W porywie serca
Listy piszę,
By mocą słów
Zagrzać do czynów
I Ciebie.
Wiele się nie zmieniło,
Dotyk,
Odcisk buta na śniegu,
Zasłony w kuchni.
Nie patrz przez okno,
Bo zobaczysz to,
Czego widzieć nie chcesz.
Za oknem widać
Przy
Szło
Ść
Data publikacji w portalu: 2006-07-30
« poprzedni wiersz następny wiersz »

Witaj, Zaloguj się

WIERSZE MADLEIN

KONTAKT

Wyślij swój tekst! - napisz do Namaste
podpisz swoja pracę nickiem lub imieniem
(jeśli chcesz: nazwiskiem), jeśli chcesz napisz swój e-mail, podamy go w podpisie.

NASZA TWÓRCZOŚĆ

Jest jak delikatny kwiat. Każda jej forma zawiera ślady głębokich wzruszeń i emocji, przenosi pamięć o czasie minionym, chroni od zapomnienia chwile.

Tutaj jest miejsce dla Ciebie. Jeśli pisałaś, piszesz lub pisać zamierzasz, nie chowaj efektów swojego natchnienia do szuflady, podziel się nimi.

Tu nikt nie ocenia, nie krytykuje. Możesz przysyłać teksty podpisane imieniem bądź pseudonimem, o dowolnej tematyce i formie. Może to dobre miejsce na debiut i nie tylko.

Zdecyduj się.
To właśnie od Ciebie będzie zależał kształt tej strony. Zapraszam do jej współtworzenia.

Namaste

© KOBIETY KOBIETOM 2001-2024