ww, czyli WIERSZYK O WIOŚNIE

Beata
wierszyk o wiośnie

po tym jak śnieg zniknął z pól
i poszarzała pozółkła trawa wydzielała zapach
swieżego błota a śmieci puszki opakowania
kapsle butelki rozbite skrawki materiału
niewiadomego pochodzenia kawałki drewna
rama okienna blacha zerwana z dachu
stary sweter na oparciu ławki jeden but
pływający po rzece jak łódka porywany
i zatrzymawany przez wystające kamienie
wciąż tonął i wciąż wypływał na powierzchnię
pusta doniczka po pelargonii toczyła
się po balkonie tłukąc raz o ścianę
raz o balustradę
na podwórku ktoś jeździ na deskorolce
ktoś gwiżdże znaną melodię
powietrze gęstnieje pulsując
nadaje wszystkiemu nową formę

*****

stawy wokół domu pachniały
zgniłą trawą i martwymi rybami
często się wpatrywałam w ich ciemną strukturę
dostrzegając tylko czasami jakąś żabę
albo karpia który miał przeznaczenie
i nie mógł mieć żadnych wątpliwości
co do swojego losu
czasami zakwitały lilie wodne
i ważki rozchylały ich kielichy
niebieskoskrzydłe ptaki
które zaniemówiły ale wcale im to nie przeszkadzało
żeby śpiewać

******
świateczne alleluja
wiosenne białe domy
zielone bazie wyrastające z kory drzew
błyski na rzece przeciągające wodę
na drugą stronę jak kładkę
wszystkie twoje fotografie
jak źdźbła trawy sunące po strunach skrzypiec
dotykają powietrza niebieskiego
jak czyste barwy nieba o świcie

******
po jeziorze suną białe łabędzie
lód pęka
drzewa zakwitają

błyskawica rozcięła ciemne niebo
przez chwilę było widać to co jest pod spodem


siedem grzechów głównych
pięć palców u jednej ręki
jedno życie

pies szczeka w oddali
pokazuje zęby
ja ich nie widzę
na pewno są białe i ostre

noc w mieście
pod gołym niebem beton
tylko u góry wszystko po staremu
Data publikacji w portalu: 2007-03-13
« poprzedni wiersz następny wiersz »

Witaj, Zaloguj się

Artykuły zoologiczne na Ceneo

KONTAKT

Wyślij swój tekst! - napisz do Namaste
podpisz swoja pracę nickiem lub imieniem
(jeśli chcesz: nazwiskiem), jeśli chcesz napisz swój e-mail, podamy go w podpisie.

NASZA TWÓRCZOŚĆ

Jest jak delikatny kwiat. Każda jej forma zawiera ślady głębokich wzruszeń i emocji, przenosi pamięć o czasie minionym, chroni od zapomnienia chwile.

Tutaj jest miejsce dla Ciebie. Jeśli pisałaś, piszesz lub pisać zamierzasz, nie chowaj efektów swojego natchnienia do szuflady, podziel się nimi.

Tu nikt nie ocenia, nie krytykuje. Możesz przysyłać teksty podpisane imieniem bądź pseudonimem, o dowolnej tematyce i formie. Może to dobre miejsce na debiut i nie tylko.

Zdecyduj się.
To właśnie od Ciebie będzie zależał kształt tej strony. Zapraszam do jej współtworzenia.

Namaste

© KOBIETY KOBIETOM 2001-2024