NIC NA TO NIE WSKAZYWAŁO

Beata
**
nic na to nie wskazywało
żadne wróżby żadne przepowiednie
w mieście gdzie kominy dymią tak
ze zasłaniają błękit nieba
po stokroć więcej spalin niż czystego powietrza
szepnij proszę
jeszcze raz otwieram oczy by przybliżyć sobie
obrazy na których widnieją słoneczniki
i jeszcze kilka jasnych kwiatów
wyrastających bezpośrednio z płótna
twojej skóry
w czerwonej sukience wyszłaś mi naprzeciw jak róża
potem poszłyśmy razem
i nic nam nie przeszkadzało
żadnych uwarunkowań
przez okno widac bylo ulice
ludzie szli dokądś
a my zajęte rozmową
zaabsorbowane ciszą
zapatrzone głęboko
muśniecie powietrza dotyk zetknięcie
coś co przez chwilę istniało
chwilę która nie przerwała
nici porozumienia
szepnij proszę raz jeszcze
nie żałuj słów
bez których umierają wszystkie dźwięki

**
zaszumiały drzewa
zapachniało powietrze
w jeziorze błękitnym jak lazur nieba
płynęły białe żagle
poczuć jak pulsuje krew
życie ofiaruje nam tylko jeden raz
niepowtarzalność rzeczy świętych
z modlitwy wyjęte słowa
brzmiały jak mantra
która leczy chore dusze
w nocy kiedy słońce po drugiej stronie świata
przepowiada dzień
płaczą dzieci
okrutnych matek
które zamiast serca noszą w sercu kamień
i puste plaże przynoszą tylko piasek
zamiast bursztynów
właśnie wtedy ktoś powiedział że poezja
ma w sobie człowieka dobrego i szczerego
w mieście gdzie już nic nie można znaleźć
latarnie dają światło tym którzy wracają
by się przywitać po długim rozstaniu
powiedzieć sobie to wszystko
od początku

***
jesteś tu niewidzialna
jak niewidzialne mogą być anioły
czas może się wypchać
swoimi minutami sekundami
niech sobie trwa
bez nas
nas nie dotykają przechodnie
poręcz nieba
i jeszcze kilka innych rzeczy
których się trzymamy
Data publikacji w portalu: 2007-12-23
« poprzedni wiersz następny wiersz »

Witaj, Zaloguj się

Artykuły zoologiczne na Ceneo

KONTAKT

Wyślij swój tekst! - napisz do Namaste
podpisz swoja pracę nickiem lub imieniem
(jeśli chcesz: nazwiskiem), jeśli chcesz napisz swój e-mail, podamy go w podpisie.

NASZA TWÓRCZOŚĆ

Jest jak delikatny kwiat. Każda jej forma zawiera ślady głębokich wzruszeń i emocji, przenosi pamięć o czasie minionym, chroni od zapomnienia chwile.

Tutaj jest miejsce dla Ciebie. Jeśli pisałaś, piszesz lub pisać zamierzasz, nie chowaj efektów swojego natchnienia do szuflady, podziel się nimi.

Tu nikt nie ocenia, nie krytykuje. Możesz przysyłać teksty podpisane imieniem bądź pseudonimem, o dowolnej tematyce i formie. Może to dobre miejsce na debiut i nie tylko.

Zdecyduj się.
To właśnie od Ciebie będzie zależał kształt tej strony. Zapraszam do jej współtworzenia.

Namaste

© KOBIETY KOBIETOM 2001-2024