WIERSZ 2

ekscentryczka
Czy jestem poetką ?
czy wolno krzyczeć mojej duszy
obarczając myślami chorymi
spokojne umysły
i niebo nad głowami
Proszę, człowieku mądry
gdy weźmiesz w swe dłonie
ma słowa nie pewne
nie słuchaj ptaków
nie pozwól szelestom Flory
rozproszyć wersów cierpiących
co umykając pośród mebli
zgubią wołanie
o pomoc
do Ciebie...


marzec 1995
Data publikacji w portalu: 2009-05-28
« poprzedni wiersz następny wiersz »

Witaj, Zaloguj się

Artykuły zoologiczne na Ceneo

KONTAKT

Wyślij swój tekst! - napisz do Namaste
podpisz swoja pracę nickiem lub imieniem
(jeśli chcesz: nazwiskiem), jeśli chcesz napisz swój e-mail, podamy go w podpisie.

NASZA TWÓRCZOŚĆ

Jest jak delikatny kwiat. Każda jej forma zawiera ślady głębokich wzruszeń i emocji, przenosi pamięć o czasie minionym, chroni od zapomnienia chwile.

Tutaj jest miejsce dla Ciebie. Jeśli pisałaś, piszesz lub pisać zamierzasz, nie chowaj efektów swojego natchnienia do szuflady, podziel się nimi.

Tu nikt nie ocenia, nie krytykuje. Możesz przysyłać teksty podpisane imieniem bądź pseudonimem, o dowolnej tematyce i formie. Może to dobre miejsce na debiut i nie tylko.

Zdecyduj się.
To właśnie od Ciebie będzie zależał kształt tej strony. Zapraszam do jej współtworzenia.

Namaste

© KOBIETY KOBIETOM 2001-2024