OGRODY SAMOTNOŚCI 3.

***
siedzę
nad czystą
kartką
czystą
jak łza
telefon milczy
milczy
jak ty
głuche
pukanie
do drzwi
twojego serca...

...dlaczego
nie otwierasz?


***
tak bardzo
boję się
zagłębiać
w twą duszę
boję się
że ją pokocham
a ona odejdzie
boję się
cierpienia
pozostawionego po niej
boję się...

...samotności


***
czyste kartki
moich codziennych
pustych dni
zabarwiły się
na kilka
tych godzin
minut...

teraz znów
są czyste
białe
jak śnieg
jest na nich
tylko cień
nadziei
na barwy...


***
milczysz...
nie dzwonisz...
nie przychodzisz...

co się stało
z naszym
światem?

czyżbyś
nie chciała
do niego należeć?


***
to kim jestem
sprawia że
twój ogród
ma coraz
mniej róż...

nie przejmujesz
się tym
liczy się dla
ciebie jedna
z nich mówisz...

jutro cię nie
będzie wiem...
nie musisz kłamać...

mój ogród miłości
zawsze był pusty
mimo otwartej
furtki...


***
jestem cieniem
który
tak naprawdę
nie istnieje...
dla nikogo żyje
moje serce jest
kamieniem
krwawiącym...
który tylko
ranić umie...
żyję w ogrodzie...
mej samotni
kłamiesz
że do niej
należysz...
tak naprawdę
cię tam
nie ma...


***
i znów
jak co dzień
patrzę w
niebo za
moim oknem
tak pięknie
niebieskie
jak twoje
oczy...

w których
tonę z 
miłości...


***
co mam zrobić?
stworzyć ją? kolejną?
położyć obok lustra?
piękną kolorową maskę
w której nie jestem sobą
w której jestem kimś
kogo nie musisz się wstydzić
czy nie uważasz że lepsze
będzie powiedzenie tego
smutnego żegnaj
niż okłamywanie siebie?


***
moje maski
spłonęły już
dawno
twoje...

mówisz że
są częścią
ciebie
na zawsze

jak mogą być
twoją częścią
skoro nazywasz
je maskami?


***
maska zdjęta
spłonęła
w promieniach
ciemności

czuję się jak
po długim
zimowym
śnie...
jak w
nowej
skórze


***
przy lustrze
leżały
piękne maski
jedna obok
drugiej
każda na 
inną okazję
sytuację...

nawet inna
dla ciebie...

dziś wszystkie
zginęły
zostały spalone
w płomieniach
otchłani
prawdy
gorzkiej

pozostała mi
tylko jedna
prawdziwa
ją da się
tylko
przykryć...


***
każdy z was
co innego mówi
robi
myśli
ile tych
masek masz?

który z was
to ten...

...prawdziwy?


***
zdarłam
ciebie z
siebie...
zdrapałam
odrzuciłam...

choć w większości
byłaś prawdziwa...
tylko że
miałaś
...przyjaciół?


***
w kącie mego pokoju
siedzi skulona
dziewczyna
w sukience
z krwi...
maska

została zdarta
choć tak bardzo
odejść
nie chciała...
nie płakała...
odeszła sama...


***
nienawidzę
tych masek
kłamliwych
wymyślonych
przez ludzką
głupotę aby
sterowały wszystkim
wszystkimi
nawet życiem

nie cierpię
tych masek
nieprawdziwych
etykietek
przy imionach
każdego
sprawdź dobrze
pewnie tez
ją masz

nienawidzę
stereotypów


***
tęczowy motyl
jak nadzieja
zostawił mi
swe skrzydło...

...na dnie serca

nie odfrunie.


***
wdech
wydech
i nic więcej

nie myśleć
nie mówić
nie słuchać
cisza
nicość
by nie wiedzieć
by nie obmyślać
gotowych czarnych
scenariuszy
jutra

i nic więcej
wydech
wdech


***
ten mały
motyl
miał
tylko jedno
tęczowe skrzydło...

...dziś wyrasta
mu drugie
czarne...

...ze smutku
odfrunie


***
każdego dnia
rozrzucam
wokół siebie
te małe kryształki
brylanty

jest ich tysiące...

każdej nocy
wysychają
jest ich coraz
mniej
zapominam

nie ma już żadnego...


***
z mych łez
bezskrzydły
motylek
lepi sobie
skrzydła
splatając z 
nimi obrazki
wspomnień...

...gdy skończy
i odfrunie ja...

...umrę