WIERSZE ODNALEZIONE NA DNIE SZUFLADY...

* * *

Życie jest jak plotka;
ile osób ją usłyszało, tyle „prawd” było powtórzonych.
Z ust do ust,
każdy ją chłonął,
każdy coś dodał.

Życie jest jak plotka - realne,
bo rodzi się i umiera,
często zapomniane.

Wspominaj te słowa, kiedy znów będziesz opowiadała mi te bzdury...



Pożegnanie

Odejdż z godnością!
Mówiłaś...
To znaczy, że nie mam całować Twojej poduszki,
wylewając kolejny tuzin łez?
Nie przytulać zimnej ściany, o którą zwykłaś się przytulać?

Odejdż z godnością!
Mówiłaś...
To znaczy, że nie mogę oglądać wspólnych zdjęć z wypraw po wolność,
wspominając Twoją miłość?
Nie odgarniać włosów z szyi i nie stroić głupich min sama do siebie...
( Ach,pamiętasz jak się wygłupiałyśmy?)

Odejdż z godnością!
Mówiłaś...
To znaczy, że mam Cię pochować na dnie mojej zalanej krwią głębi,
kiedy ja Cię tak bardzo KOCHAM?!


* * *

Nie istnieje prawda o Tobie,
są tylko dzikie planety Twoich kłamstw.
Są kłamliwe pocałunki i złudne spojrzenia.
Jest mój ból i moja samotność.
Ty, ona, setki ran...
I gdzieś tam na końcu strzępy mojej miłości.


* * *

W fal głębi...
Któż nas potępi?!
Kto wyśmieje, palcem pokaże, gdy znów się przed Tobą obnażę.
Kto dobije, zdepcze?
Ja tak żyć nie chcę!
Chcę ciepła, wolności,
Twojej dzikiej nagości.
Czy w końcu widzisz, kto jest przyjacielem, a kto wrogiem?
I kto Cię przytuli za ciemnym progiem?